Paliwanag (5)

Biglang nahimasmasan si Qiao Anhao kaya dali-dali siyang umiling. Habang

nakatingin sa camera, malambing siyang ngumiti at sinabi, "Wala."

Hanggat maari, ayaw niya na sanang ikwento kay Lu Jinnian ang mga ginawa

niya kaya bigla niyang binago ang topic, "Tapos ka na sa trabaho mo?"

"Err…Pagkatapos ng twelve hours ko na meeting, kakabalik ko lang sa hotel.

May isa pa akong meeting mamayang 3 pm." Detalyadong sinabi ni Lu Jinnian

ang kanyang schedule sa tanong ni Qiao Anhao na 'oo' o 'hindi' lang ang sagot.

Ang tagal ng nagtatarabaho ni Lu Jinnian at wala na itong oras para

makapagpahnga dahil may meeting nanaman ito ng 3 pm…"Oh…" Sobrang

nagaalala si Qiao Anhao para sakanyang asawa. "Bakit hindi ka

nagpapahinga?"

"Mamaya na," malambing na sagot ni Lu Jinnian. Sinilip nito ang paligid ni Qiao

Anhao at mahinahong nagtanong, "Malungkot ka ba? Bakit magisa ka lang sa

labas?"

"Hindi." Umiling si Qiao Anhao at bahagya niyang iniangat ang kanyang phone

para ipakita ang suot niyang evening gown kay Lu Jinnian. "Umattend ako ng

ball."

Nakasuot si Qiao Anhao ng evening gown na medyo mababa sa bandang dibdib

at coat na nakapatong sakanyang mga balikat kaya nang itaas niya ang

kanyang phone, nakita ni Lu Jinnian ang halos kalahati ng kanyang dibdib.

Dali-daling umiwas ng tingin si Lu Jinnian at naiilang na sinabi, "Pumasok ka sa

loob ng sasakyan mo. Magkakasakit ka niyan."

"Maya-maya…"

Nang muling tumingin si Lu Jinnian sa screen, nakatutok pa rin ang camera sa

dibdib ni Qiao Anhao. Napalunok nalang siya at pilit na pilit na sinabi,

"Sumunod ka na."

Bakit pinagsasabihan siya ni Lu Jinnian na parang isang bata…. Hindi na siya

bata…

Ngumuso si Qiao Anhao na para bang naiinis pero sa loob loob niya, sobrang

kinilig siya. Kahit na gusto niya pa sanang makausap si Lu Jinnian ng mas

matagal, hindi niya rin maintindihan kung bakit biglang nagkusa ang katawan

niya na tumayo at maglakad papunta sakanyang sasakyan.

Hindi naman naputol ang tawag pero imbes na video call ay ginawa muna ni Lu

Jinnian na voice call. Alam niya naman na ligtas sa Beijing pero natatakot pa

rin siya na baka maaksidente si Qiao Anhao kapag nagvideo call sila habang

nagmamaneho ito.

Ayaw niyang madistaract ito, kaya hindi rin siya masyadong nagsasalita habang

nasa byahe ito.

Walang ibang marinig si Lu Jinnian kundi ang galaw sa loob ng sasakyan,

samantalang si Qiao Anhao naman, na nakasuot ng earphones, ay rinig na rinig

ang tunog TV mula sa kabilang linya. Kahit na hindi ito nagsasalita, ramdam ni

Qiao Anhao na kasama niya pa rin si Lu Jinnian kaya sobrang panatag niya

habang nagmamaneho.

Pagkatapos niyang mag'maniobra sa loob ng Mian Xiu Garden, dali-dali niyang

tinanggal ang kanyang earphones at pinatay ang voice call para makapag'video

call sila ulit. Pagkasagot ni Lu Jinnian ng tawag, sinalubong niya ito ng

malambing na boses, "Nakauwi na ako."

"Oo nga," Sagot ni Lu Jinnian. Ngayon na naguusap na sila ulit, medyo

nakakagulo ang tunog ng TV kaya dali-dali niya itong mi'nute. "May gatas sa

ref. Wag mong kakalimutang initin muna yan para makatulog ka ng mahimbing."

Kapag nasa bahay si Lu Jinnian, siya ang laging nagiinit ng gatas para kay

Qiao Anhao. Masaya siya sa tuwing ginagawa ito kaya kahit ngayon na nasa

ibang bansa na siya ay hindi niya pa rin nakakalimutan ang kanyang mga

responsibilidad.

"Hmm.." Nagpalit muna si Qiao Anhao ng tsinelas bago siya maglakad papunta

sa kusina. Habang hinihintay niyang uminit ang gatas, muli siyang sumilip sa

screen, kung saan nakita niya si Lu Jinnian na nanunuod ng ng financial news

sa naka'mute na TV. "Hindi ka pa ba pagod?"

Tumingin sakanya si Lu Jinnian at malambing na sinabi, "Maya-maya, hindi pa

ako inaantok."