ตอนที่ 973 เถ้าแก่ของเรามาเอาสินค้าในร้าน
ด้วยความที่สินค้าค่อนข้างหลากชนิด พนักงานที่ไปเอาสินค้าในห้องเก็บสินค้าจึงไปนานสักหน่อย หายไปพักใหญ่ก็ยังไม่กลับมา
ช่วงเวลานี้ หนิงซีเอาแต่นั่งพักอยู่ในโซนพักผ่อนเงียบๆ คนเดียว ไม่มีทีท่าว่าจะจากไปไหน
ลู่ซินเหยียนมองไปทางหนิงซี ฉับพลันก็เอาความโมโหเรื่องเป็นตัวแทนล้มเหลวเหวี่ยงไปที่ตัวเธอพร้อมๆ กัน พูดอย่างไม่สบอารมณ์ว่า “พี่จื่อเหยา คุณป้าใหญ่ ตอนนี้ทุกคนเชื่อหรือยังว่าหล่อนตั้งใจตามพวกเรามาจริงๆ มีใครมารอคนนานขนาดนี้กันบ้าง อีกทั้งที่ก็มีตั้งเยอะแยะ ทั้งร้านชานมร้านกาแฟร้านอาหาร เลือกที่ไหนไม่เลือก ทำไมต้องมาเลือกนั่งรอคนที่นี่ด้วย?”
ครั้งนี้ แม้แต่กวนจื่อเหยาก็ไม่พูดอะไรแล้ว
ความรู้สึกบอกเธอว่าหนิงซีไม่น่าจะใช้วิธีโดดๆ แบบนี้เพื่อเข้าหาพวกเขา แต่พอคิดไปคิดมา ก็รู้สึกว่าพอจะเข้าใจได้
อย่างไรผู้หญิงระดับอย่างหนิงซี อย่าว่าแต่มีโอกาสประจบสอพลอเลย แค่เวลาปกติคิดอยากจะเข้าใกล้นายผู้เฒ่าลู่ทั้งสองก็ยากเสียยิ่งกว่ายาก ครั้งนี้ได้มาเจอโดยบังเอิญ คิดจะหาโอกาสอวดดีอวดเก่งต่อหน้าเหยียนหรูอี้ ก็มีความเป็นไปได้...
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com