ตอนที่ 953 แขกที่ไม่ได้เจอมายาวนาน
หลังจากที่หญิงสาวกระโจนเข้าสู่อ้อมอกหนิงซีก็เริ่มร้องไห้ แป๊บเดียวชุดนอนบริเวณไหล่ของหนิงซีก็เปียกชื้นเป็นวงใหญ่
ในใจหนิงซีเกิดความรู้สึกผสมปนเป ตบเบาๆ ไปที่ไหล่ของหญิงสาว “พอแล้วๆ ไม่ต้องร้องแล้ว! เข้ามาก่อนค่อยพูด!”
พาหญิงสาวเข้ามาข้างใน หลังจากที่เปลี่ยนรองเท้าให้เธอพาไปนั่งบนโซฟาปลอบโยนเธอเสร็จแล้ว หนิงซีก็รีบไปเทชาร้อนมาให้เธอ
เธอเห็นหญิงสาวเส้นผมตรงยาวสีดำขลับ ขนตายาวเหมือนปีกผีเสื้อ สวมเสื้อโค้ตกันลมมีฮู้ดตัวหนึ่ง ขอบหมวกมีขนมิ้งสีขาวโดยรอบ ขับใบหน้าขนาดเท่าฝ่ามือให้ยิ่งงดงามผุดผ่อง นั่งอยู่ตรงนั้นเหมือนรูปปั้นเด็กงดงามประณีต
ตอนนี้ หญิงสาวกำลังก้มหน้า นั่งอยู่บนโซฟา ร้องไห้ไปพลางปรายตามองหนิงซี ทำราวกับเป็นสุนัขที่ถูกเจ้านายทอดทิ้งลำบากแสนเข็ญกว่าจะหาทางกลับบ้านได้
“ดื่มชาสิ!” หนิงซียื่นถ้วยชาไปที่มือหญิงสาว สีหน้าเคร่งขรึม
กระทั่งแอนนี่ก็ปรากฏตัวแล้ว...
ดูท่าข่าวของพี่รองจะไม่ผิดพลาด เจ้าบ้านั่นคิดจะกลับมาใช้ชีวิตในประเทศแล้วจริงๆ
“ขอบคุณพี่ซี!” หญิงสาวน้ำตาไหลรับน้ำชามา
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com