ตอนที่ 797 อยู่ไม่พ้นฤดูหนาวนี้
“แกมาทำอะไร?” หนิงเหย้าหัวพอเห็นหนิงซีก็ทำสีหน้ามึนตึง เห็นได้ชัดว่ากลัวเธอจะมาทำเสียเรื่องในช่วงเวลาสำคัญ
“พี่ มาแล้วเหรอคะ รีบไปดูคุณปู่เถอะ ปกติพี่ไม่ยอมกลับมาเลย คุณปู่เอาแต่คิดถึงพี่มาตลอด คนที่คุณปู่อยากพบมากที่สุดจะต้องเป็นพี่แน่นอน!” หนิงเสวี่ยลั่วร้องไห้พลางก็พูดไปด้วย
คำพูดนี้มัน...
ความนัยแอบแฝงที่ซ่อนอยู่ในคำพูดนี้ก็คือปกติไม่เคยเห็นเงาเธอเลย พอคนใกล้จะตายก็รีบโผล่หน้ามาทันที
“ยังจะมองอีก? เวลาอย่างนี้แล้วยังจะแสร้งทำเป็นกตัญญู?” จวงหลิงอวี้พูดอย่างไม่สบอารมณ์
หัวใจหนิงซีอยู่ที่นายท่านเท่านั้น ขี้เกียจพูดมากกับคนพวกนี้ เกาะไปที่กระจกของห้องไอซียู มองดูชายแก่ในห้องผู้ป่วยอย่างเงียบๆ
เธอรู้ ป้าอู๋พูดไม่ผิด คนที่ทำให้คุณปู่เป็นกังวลที่สุดก็คือเธอ...
หนิงเทียนซินเดินเข้าไปหา ตบไปที่บ่าของเธอเพื่อปลอบโยน ใบหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกผิด
“คุณปู่เป็นยังไงบ้าง?” หนิงซีถาม
หนิงเทียนซินสีหน้าเศร้าโศก “ตอนนี้อาการปกติแล้ว แต่หมอบอกว่า...สภาพร่างกายของคุณปู่ไม่ดีเลย...เกรงว่า...จะอยู่ไม่พ้นฤดูหนาวนี้..."
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com