ตอนที่ 235 นี่มันรอยจูบชัดๆ
ที่แห่งนี้เป็นลานโล่งกว้าง รถยนต์ของพวกเขาไม่อาจหลบซ่อนได้ ทำได้เพียงจอดเอาไว้ไกลๆ
ยังดีว่าลู่จิงหลี่พกเครื่องถ่ายวีดีโอจิ๋วขนาดเท่าแมลงวันติดตัวมาด้วย อีกทั้งยังมีแสงอินฟาเรด กลางคืนก็ถ่ายได้ พริบตาเดียวก็ซูมถ่ายไปถึงศีรษะที่แหงนมองฟ้าของหนิงซี
“ฮ่าๆ...พี่ ผมบอกแล้วเอาผมมาด้วยต้องมีประโยชน์แน่ๆ!” ลู่จิงหลี่ดีใจจนหางจะกระดกขึ้นฟ้าแล้ว
สิ่งที่เห็นจากหน้าจอในรถยนต์ หนิงซีกำลังนอนเอนตัวอยู่บนหญ้าในยามค่ำคืน ปากก็เอาแต่พูดซ้ำไปซ้ำมาว่าอะไร ‘ยุงรีบมากัดฉัน’...
“พี่สะใภ้สงสัยจะดื่มมากไปหน่อย?” ตั้งใจมาที่นี่เพื่อให้อาหารยุง?” ลู่จิงหลี่งุนงง
ลู่ถิงเซียวไม่ได้พูดอะไร ราวกับว่าไม่ได้รู้สึกแปลกใจสักนิด สมาธิทั้งหมดอยู่ที่ตัวหญิงสาวในหน้าจอ...
หนิงซีพอเริ่มผ่อนคลายแอลกอฮอร์ก็เริ่มออกฤทธิ์ เธอหลับตาสะลึมสะลืออยากจะนอน ในระหว่างที่เคลิ้มนั้น มีเสียงก้าวเท้าฉับๆ ดังมาจากด้านหลัง จากนั้นเสียงยุงที่บินหวีดหวิวรบกวนอยู่ข้างหูก็ค่อยๆ หายไป เพราะว่าลมยามค่ำคืนทำให้ร่างกายรู้สึกเหน็บหนาวถูกครอบคลุมด้วยไออุ่น...
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com