ตอนที่ 18

ตอนที่ 18 รอคอยลูกสะใภ้

เมื่อนายผู้หญิงแห่งสกุลลู่เห็นทั้งผู้ใหญ่ทั้งเด็กนิ่งเป็นท่อนไม้ ก็รู้สึกเป็นห่วง “ถิงเซียว ได้ยินที่แม่พูดไหม? แล้วเสียวเป่าก็อีกคน เป็นอะไรไป เย็นนี้ยังไม่เห็นกินข้าวสักคำ”

ลู่จิงหลี่ที่กำลังเคี้ยวซี่โครงหมูเปรี้ยวหวานอยู่ พูดอู้อี้ “เสียวเป่ากำลังรอโทรศัพท์จากน้าสาวคนสวยอยู่!”

ผู้เป็นแม่ไม่เข้าใจ “คุณน้าคนสวยอะไรที่ไหน?”

ลู่จิงหลี่โบกไม้โบกมือ “พ่อแม่ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงแล้วนะ ตอนนี้พี่ชายผมเขามีคนที่ชอบแล้ว!”

“พูดจริงเหรอลูก? อย่าหลอกแม่นะ!” ผู้เป็นแม่ตะลึงงัน

เวลานี้แม้แต่ผู้เป็นพ่อก็ตกตะลึงไม่แพ้กัน วางตะเกียบแล้วจ้องลู่จิงหลี่อย่างค้นหาความจริง

“ผมจะหลอกพ่อแม่ไปทำไมล่ะ เรื่องนี้จริงแท้แน่นอน ไม่เชื่อก็ถามพี่ชายกันเอาเองสิ!” ลู่จิงหลี่พูดแล้วหันไปทางพี่ชายแท้ๆ ของตัวเอง

“ถิงเซียว ที่จิงหลี่พูดเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?” พ่อถามด้วยเสียงทุ้มลึก

“ถิงเซียว ตอบมาสิ?” ผู้เป็นแม่เร่งเร้า

“อืม” ลู่ถิงเซียวตอบ

นายผู้หญิงแห่งสกุลลู่ซึ่งตอนนี้ร้อนใจจะตายอยู่แล้ว ผลคือได้ยินคำตอบกลับมาแค่ ‘อืม’ คำเดียวจึงโมโหขึ้นมา “เจ้าลูกคนนี้ พูดมากกว่านี้สักคำก็ไม่ได้หรือไง? ทำไมคุยกับแกแล้วเหนื่อยขนาดนี้เนี่ย!”

“จริงครับ” ลู่ถิงเซียวตอบอีกครั้ง

“....” ผู้เฒ่าทั้งสองถึงกับพูดอะไรไม่ออก

ดีจริงๆ พูดเพิ่มมาอีกตั้งหนึ่งคำจริงด้วย

ผู้เป็นแม่ยังไม่วางใจ ถามอย่างลังเลว่า “ถิงเซียว คนที่ลูกชอบ...เป็นผู้หญิงหรือว่าผู้ชายล่ะ?”

ลู่ถิงเซียวสีหน้าดำคล้ำ แทบจะกัดฟันพูดออกมาสองคำ “ผู้หญิง”

ลู่จิงหลี่หัวเราะขำจนแทบตกจากเก้าอี้ “เป็นผู้หญิงแน่นอนอยู่แล้ว แถมยังเป็นคนสวยมากๆ เสียวเป่าของเราก็ชอบเธอมากด้วย เสียวเป่ากำลังรอโทรศัพท์จากเธออยู่!”

ผู้เป็นแม่ฟังแล้วปลื้มปริ่มน้ำตาแทบไหล “บรรพบุรุษคุ้มครองรักษา บรรพบุรุษคุ้มครองรักษา! ถิงเซียว เป็นลูกสาวบ้านไหน อายุเท่าไหร่ ทำงานอะไร บ้านมีกันกี่คน ลูกทำไมไม่บอกพ่อแม่สักคำ...”

ลู่จิงหลี่รีบตัดบท “แม่ ใจเย็นๆ สิ ยังไม่ได้เริ่มทำอะไรเลยที่เราไม่บอกก็เพราะกลัวแม่จะทำให้เรื่องเสียต่างหาก!”

หากพ่อแม่รู้สถานะของหนิงซีเข้า รู้ว่าชื่อเสียงหนิงซีไม่ดี แถมยังอยู่ในวงการบันเทิง เรื่องราวคงยุ่งไปกันใหญ่

เวลานี้ผู้เป็นพ่อพูดขึ้นบ้าง “คนที่ถิงเซียวชอบ ต้องคุณสมบัติไม่เลวอยู่แล้วล่ะ คุณไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”

“ฉันห่วงอะไร อย่าบอกว่าคุณก็ไม่ห่วง แล้วใครกันที่นอนไม่หลับ ต้องออกไปสูบบุหรี่นอกระเบียงดึกๆ ดื่นๆ ?”

แต่เมื่อพอได้ยินคำพูดของสามีก็วางใจได้อีกหน่อย “ถิงเซียวสายตาแหลมคมขนาดนี้ ผู้หญิงที่เค้าเลือกต้องไม่แย่แน่นอน”

พูดจบ โทรศัพท์ในมือเสียวเป่าที่ถือมาทั้งเย็นก็ดังขึ้น นี่เป็นเบอร์มือถือส่วนตัวของลู่ถิงเซียว น้อยคนที่จะรู้ ลู่จิงหลี่เข้าไปส่องดู ที่แท้ก็เป็นเบอร์ของหนิงซี

“ใช่ผู้หญิงคนนั้นโทรมาหรือเปล่า?” ผู้เป็นแม่ถามอย่างตื่นเต้น เหมือนกับกำลังจะได้เจอหน้าลูกสะใภ้อย่างไรอย่างนั้น

ลู่จิงหลี่พยักหน้าหงึกๆ จากนั้นก็ช่วยเสียวเป่ารับโทรศัพท์ เสียวเป่าใช้มือถือไม่ค่อยเป็น เมื่อก่อนลู่ถิงเซียวก็เคยซื้อให้ แต่เขาก็ไม่ชอบใช้ ไม่รู้ว่าโยนทิ้งไปไหนแล้ว ในเวลานั้น คนทั้งโต้ะต่างมุ่งความสนใจไปที่โทรศัพท์ในมือเสียวเป่า ลู่จิงหลี่ที่หน้าหนาที่สุด ถึงกับเดินเข้าไปแอบฟังข้างๆ โทรศัพท์เลยทีเดียว