บทที่ 238 ค่าเรียน
บทที่ 238 ค่าเรียน
หลังจากซือเซี่ยออกไป หลินเชวียก็ถูกยั่วโมโหจนออกไปแล้วเหมือนกัน
เยี่ยหวันหวั่นมองซือเยี่ยหานด้วยความรู้สึกสับสนพลางเอ่ยถาม “หลายคืนนี้ที่คุณอยู่บ้านตลอด ก็เพราะจะสอนพิเศษฉันเหรอ?”
เมื่อกี้ได้ฟังหลินเชวียพูด เธอก็เลยนึกขึ้นได้ ช่วงนี้ซือเยี่ยหานกลับมาก่อนสองทุ่มทุกวันจริงๆ ไม่เคยมาสายเลย
ซือเยี่ยหานไม่ได้ปฏิเสธ มองเธออย่างมีความหมายลึกซึ้ง “เพื่อป้องกันไม่ให้มีคนไม่พอใจกับการเรียนการสอน แล้วมาขอค่าเรียนคืน”
“แค่กๆๆ...” เยี่ยหวันหวั่นที่ถูกพูดแทงใจดำพลันรู้สึกละอายใจ “จะ...จะเป็นไปได้ยังไง...”
เรื่องขอค่าเรียนคืนอะไรนั่น เธอเคยคิดจริงๆ...
หลังจากส่งแบบฟอร์มแล้ว อาทิตย์ต่อมา เยี่ยหวันหวั่นทุ่มเทกายใจทั้งหมดไปกับช่วงสุดท้ายก่อนการสอบ
เพียงพริบตาก็ถึงคืนสุดท้ายก่อนการสอบเข้า
ซือเยี่ยหานที่อยู่ข้างกายนั้นหลับไปแล้ว ส่วนเยี่ยหวันหวั่นกำลังพลิกตัวไปมานอนไม่หลับอยู่บนเตียง เพราะตื่นเต้นกับการสอบในวันพรุ่งนี้
เฮ้อ ไม่ทันรู้ตัวเธอกับซือเยี่ยหานนอนก็ด้วยกันมาหนึ่งเดือนแล้ว
ความอกสั่นขวัญแขวนในตอนแรก มาตอนนี้เธอสามารถทำตัวเองเป็นหมอนข้างได้อย่างสมบูรณ์แบบแล้ว
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com