บทที่ 174 ขอให้ป้อน

ตอนที่ 174 ขอให้ป้อน

คนที่มีวรยุทธ์นั้นทักษะการได้ยินดี หลิวอิ่งที่กำลังปะทับกับฉินรั่วซีได้ยินชัดเจนว่าเมื่อกี้เยี่ยหวั่นหวันพูดอะไร

ทันใดนั้นการเคลื่อนไหวของหนุ่มน้อยก็ยุ่งเหยิงไปหมด ความโกรธที่เมื่อกี้แทบจะทนไม่ไหว ตอนนี้ทนต่อไปไม่ได้แล้ว “บังอาจ! ถึงกับให้นายท่านทำเรื่องแบบนี้!”

ฉินรั่วซีออกมาห้ามเขาไว้อย่างใจเย็น “หลิวอิ่ง อย่าวู่วาม!”

หลิวอิ่งร้อนรน “คุณหนูรั่วซี แม้แต่คุณก็ยังห้ามผม! วันนี้ผมทนมามากพอแล้ว! หรือว่าคุณไม่โกรธเลยสักนิดเหรอ?”

หางตาของฉินรั่วซีมองไปทางที่ไม่ไกลอย่างสบายๆ “ฐานะอย่างอาจิ่วแบบนี้ ข้างกายจะมีผู้หญิงอีกหลายคนก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร”

“แต่...แต่ผู้หญิงคนนี้ไม่เหมือนกัน!” หลิวอิ่งตอบโต้อย่างร้อนใจ

ฉินรั่วซีได้ยิน สีหน้าเย็นชาเล็กน้อย แต่แวบเดียวก็กลับมาสงบนิ่งเหมือนเดิม “มีอะไรไม่เหมือนกัน? หลิวอิ่ง นายจำไว้ให้ดี เธอไม่มีอะไรที่แตกต่าง ไม่จำเป็นต้องใส่ใจมากขนาดนี้”

หลิวอิ่งยังอยากจะพูดต่อ แต่ก็ไม่ได้พูดตอบโต้กลับไปอีก ในใจนั้นไม่สามารถสงบได้

เธอเหมือนกันที่ไหน!

นายท่านปอกเมล็ดแตงโมให้เธอจริงด้วย ปอกตั้ง 78 เม็ด!!!