880

ตอนที่ 880 เฮ่อจี้เฉิน พวกเรามีลูกกันสักคนเถอะ（30）

หานจือฟานฟังจนทั้งร้อนใจทั้งโมโห เขาพลิกผ้าห่มลงจากเตียง เดินเข้าไปในห้องอาบน้ำไปด้วย แล้วก็พูดขึ้นมาอย่างไม่สบอารมณ์ไปด้วย “แล้วเธอยังจะโทรศัพท์มาหาฉันอยู่ตรงนี้อีกเหรอไง ไปหาสิ! ฉันจะบอกอะไรพวกเธอไว้ให้ ถ้าหากหาไม่เจอ พวกเธอก็ไม่ต้องกลับมา!”

“ค่ะ คุณหาน....” แม่บ้านตัวสั่นงันงกรับประโยคของหานจือฟาน

หานจือฟานไม่ได้ทิ้งประโยคให้กับแม่บ้านอีก เขากดวางสายไป ถีบประตูห้องน้ำให้เปิดออก หาแปรงฟันและยาสีฟัน และเริ่มอาบน้ำด้วยความเร็วสูง

ยังดีที่เวลายังเช้าอยู่ ทั้งเมืองยังไม่ได้คึกคักขึ้นมาเท่าไหร่นัก การจราจรที่หานจือฟานขับรถกลับบ้านไหลลื่นเป็นพิเศษ เพียงแค่ครึ่งชั่วโมงสั้นๆ ก็มุ่งหน้าถึงหน้าประตูคฤหาสน์

รถยังไม่ทันจอดสนิท ตัวเขาก็ผลักประตูเปิด ลงจากรถ และพุ่งเข้าไปในบ้านทันที

แม่บ้านส่งทุกคนออกไปตามหาหานหานหมดแล้ว ภายในห้องที่คึกคักในวันปกติ ตอนนี้กลับเงียบสงัดมาก หานจือฟานไล่หาทีละห้อง ทีละห้องตามลำดับ เมื่อแน่ใจว่าไม่มีตัวของหานหานแล้ว เขาก็ล้วงโทรศัพท์ออกมา พร้อมกับเดินลงชั้นล่างไปด้วย