ตอนที่ 410 จี้อี้ พวกเรามาคุยกันเถอะ (10)
แม้กระทั่งอากาศในรถยังเปลี่ยนเป็นเบาบางลง
ขณะที่จี้อี้รู้สึกว่าตัวเองกำลังจะขาดอากาศหายใจจนภายในอกรู้สึกเจ็บแปลบนั้น รถก็ได้เคลื่อนตัวเลี้ยวออกจากทางออกด้านหน้า วนรอบน้ำพุที่อยู่ด้านหน้าโรงแรมซื่อจี้และหยุดที่ประตูใหญ่ของล็อบบี้โรงแรม
เมื่อเฮ่อจี้เฉินปลดเข็มขัดนิรภัย เฉินป๋ายที่ยืนรออยู่หน้าประตูล็อบบี้โรงแรมไม่รู้ว่านานแค่ไหนแล้วก็ได้เดินมาตรงหน้า และช่วยจี้อี้เปิดประตูรถ “คุณจี้”
จี้อี้ส่งยิ้มบางๆ ตอบให้เฉินป๋ายและลงจากรถ
เธอเพิ่งลงมายืนที่ข้างรถ เฮ่อจี้เฉินก็ได้เดินวนหน้ารถและเดินมาหยุดอยู่ที่ตรงหน้าของเธอแล้ว เขาไม่ได้โยนกุญแจไปให้เฉินป๋ายเพื่อจอดรถ แต่กลับโยนไปให้พนักงานต้อนรับข้างๆ แทน หลังจากนั้นเขาก็หันศีรษะกลับมามองจี้อี้พร้อมกับพูดว่า “ฉันจะขึ้นข้างบนไปอาบน้ำเปลี่ยนชุดก่อน เดี๋ยวจะให้เฉินป๋ายพาเธอไปที่ห้องน้ำชาชั้นสองก่อนโอเคไหม?”
จี้อี้พยักหน้าพร้อมกับขานตอบสองพยางค์ “โอเค”
เฮ่อจี้เฉินไม่ได้พูดอะไรต่อ
แต่เฉินป๋ายกลับเอ่ยว่า “ผู้อำนวยการเฮ่อ นี่ชุดของคุณครับ”
ขณะที่เฮ่อจี้เฉินยื่นมือไปรับ เขาก็ได้สบตากับเฉินป๋ายชั่วครู่
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com