231

บทที่ 231 จี้อี้ ผมขอโทษ (1)

แผ่นที่สองคือเขียนให้เพื่อนร่วมห้องในหอพักของเฮ่อจี้เฉิน " ฉันรู้ว่าเมื่อคืนนายไปชักว่าวในห้องน้ำมา”

เพราะล้วนเป็นเพื่อนที่สนิทสนมกัน สิ่งที่ทุกคนเขียนจึงล้วนเป็นเรื่องอับอายขายขี้หน้า มีคนหัวเราะจนปิดปากไม่ได้ จนกระทั่งกระดาษใบสุดท้าย หลังจากที่หัวหน้าห้องเปิด กลับไม่ได้อ่านอย่างตื่นเต้นเหมือนก่อนหน้านี้ แต่กลับมองจี้อี้อย่างตกตะลึง หลังจากนั้นจึงหยิบกระดาษ ยื่นไปตรงหน้าของเธอ

ผ่านไปสองวินาที จี้อี้ก็ตระหนักได้ว่ากระดาษใบนี้เขียนให้ตนเอง หลังจากนั้นเธอจึงเอือมมือไปรับอย่างสงสัย 

เพราะเมื่อครู่สายตาของหัวหน้าห้องที่มองมาทางเธอ แฝงความประหลาดใจมากเกินไป ในหัวใจของจี้อี้จึงรู้สึกเคร่งเครียด เธอหยิบกระดาษแล้วเปิดออกอย่างสงสัย

เธอก้มศีรษะมอง บนกระดาษขาว มีลายมือที่ถูกเขียนตัวหนังสือด้วยปากกาหมึกสีดำ ทำให้มองเห็นได้ชัดเจนเป็นพิเศษ " จี้อี้ ฉันขอโทษ" 

มิน่าเมื่อครู่หัวหน้าห้องถึงตกตะลึง แม้แต่จี้อี้เอง เมื่อได้เห็นอักษรสี่คำนี้ ก็ยังทำให้เธอตกตะลึงได้เลย

ขอโทษ..ใครกันที่ขอโทษเธอ?