120

บทที่ 120 ไม่คู่ควรให้ฉันทำแบบนี้ (10)

ถ่ายทำติดกันสองวัน บวกกับบาดแผลบนข้อมือ จึงทำให้จี้อี้รู้สึกเพลียเป็นพิเศษ เมื่อเธอมาถึงที่อพาร์ทเมนท์ ก็อาบน้ำอุ่น ทายาบนแผลที่ข้อมือ แล้วก็ซุกตัวอยู่บนโซฟาในห้องรับแขกโดยไม่อยากขยับไปไหน

คงเป็นเพราะเหนื่อยมากจริงๆ จี้อี้ไม่รอให้เฮ่อหยูกวงกลับมา ก็รอจนหลับอยู่บนโซฟา

เธอไม่ได้ห่มผ้าห่ม แม้ภายในห้องจะเปิดเครื่องคุมอุณหภูมิ แต่เพราะการถ่ายทำเมื่อตอนบ่าย และโดนน้ำฝนในฉากไปสองครั้งท่ามกลางอุณหภูมิที่หนาวเย็น จี้อี้หลับไปไม่นาน ตอนที่เธอครึ่งหลับครึ่งตื่นรู้สึกว่าในลำคอของเธอเหมือนมีเปลวไฟอยู่อย่างไรอย่างนั้น แผดเผาจนปากคอเธอแห้งผาก รู้สึกกระหายน้ำมาก

จี้อี้รู้ ว่าตนเองควรไปหาน้ำมาดื่ม แต่เธอเหนื่อยมาก เหนื่อยจนลืมตาไม่ขึ้น และก็ไม่อยากขยับตัว

เธอนอนไร้เรี่ยวแรงอยู่อย่างนั้นต่อไป ร่างของเธอเริ่มมีเหงื่อเย็นผุดออกมา ลมหายใจเปลี่ยนเป็นเหนื่อยหอบ กระทั่งสุดท้าย เธอเริ่มตั่วสั่นอย่างควบคุมไม่ได้ เธอครวญครางออกมาด้วยความทรมาน ต้องใช้ปากหอบหายใจ แต่ตอนที่เธอหายใจเอาอากาศเข้าไป จมูกของเธอพลันแสบขึ้นมา จนน้ำตาไหลออกมา