ตอนที่ 1022 เจ็บปวดใจ(2)
เธอคิดว่าตัวเองตาฝาดไปแล้ว จึงหันหน้าไปมอง
เป็นหานจือฟานจริงๆ แถมเขากำลังมองเธออยู่ด้วย
สายตาของเขาทำให้เธอไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ ประโยคที่อยากจะพูดก็พลันหายไปในริมฝีปากและฟันของเธอ
เมื่อแม่บ้านเห็นเฉิงเว่ยหว่านมองไปทางห้องนั่งเล่น เธอก็เคลื่อนสายตามองตามไปด้วย หลังจากที่เห็นหานจือฟานแล้ว แม่บ้านถึงจะตระหนักได้อย่างเชื่องช้าว่าเรื่องที่คุณเฉิงกลับมาแล้ว เธอยังไม่ได้บอกหานจือฟานเลย เธอจึงพูดขึ้นมาอย่างรีบร้อน: “คุณหานคะ คุณเฉิงกลับมาแล้ว คุณโทรไปหาคุณ....”
แม่บ้านอยากจะให้หานจือฟานบอกกับหลินเซิงว่าเฉิงเว่ยหว่านกลับมาอย่างปลอดภัยแล้ว เขาไม่จำเป็นต้องมาแล้ว แต่ทว่าประโยคของเธอยังพูดไม่จบ หานจือฟานที่รู้ว่าต่อมาเธอต้องการจะพูดอะไร ก็เหมือนกับต้องการจะอำพรางอะไรบางอย่าง จู่ๆ ก็ส่งเสียงสกัดประโยคของแม่บ้านด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น: “กลับมาแล้วก็กลับมาสิ เกี่ยวอะไรกับฉันด้วย?”
ทำไมจะไม่เกี่ยวกับเขาแล้วล่ะ.... เห็นได้ชัดว่าเมื่อกี้เขาร้อนใจมาก.... ทำไมตอนนี้อย่างกับเปลี่ยนเป็นอีกคน เย็นชา ราวกับเขาที่ลนลานในตอนนั้น เป็นเพียงแค่ภาพหลอนของเธอเท่านั้น
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com