Vol.4-021 - หนี

บทที่ 21 หนี

“ที่เขาเอ่ยมาเป็นความจริงทั้งหมดหรือ?” อวี๋หวั่นถามเยี่ยนจิ่วเฉาเบาๆ

เวลานี้พวกเขามาถึงสวนผลไม้ในดินแดนเผ่ามารแล้ว

แม้ว่านี่จะไม่ใช่ทางเดียวที่จะไปยังวังมาร แต่สำหรับพวกเขาแล้ว ก็เป็นทางที่เร็วที่สุด เรื่องความเสี่ยงไม่จำเป็นต้องเอ่ย บัดนี้แล้วยังมีผู้ใดสนใจ?

“ส่วนใหญ่เป็นความจริง ส่วนเรื่องที่เกี่ยวกับตัวตนของเขา…” เยี่ยนจิ่วเฉากวาดตาขึ้นลง มองจิ้งอู๋โจ้วที่เดินนำทางอยู่ด้านหน้า “เกรงว่าจะคุยโวไปบ้าง”

“อ๋อ” หากข้อมูลถูกต้องก็ดี ส่วนตัวตนของผู้บำเพ็ญวัยกลางคนผู้นั้น อวี๋หวั่นหาได้สนใจสักนิด

เยี่ยนจิ่วเฉาก็ไม่ได้สนใจ เขาสนใจว่าอีกฝ่ายจะนำทางไปถูกหรือไม่เท่านั้น

“เจ้าแน่ใจรึว่าไม่ได้มาผิดทาง?” เยี่ยนจิ่วเฉาถาม “เจ้าบอกว่านี่คือสวนผลไม้ของเผ่ามาร แต่เราเดินมานานแล้ว กลับไม่เจอทหารเผ่ามารสักคน คงไม่ได้มาผิดทางกระมัง?"

“เป็นไปไม่ได้! เมื่อสองสามวันก่อน ข้าเพิ่งมาที่นี่!” จิ้งอู๋โจ้วเอ่ยอย่างมั่นใจ

เป็นเรื่องจริง เขาเคยมาที่นี่และยังมาพร้อมกับกลุ่มผู้บำเพ็ญสายตรง พวกเขาลอบโจมตีวังมารกลางดึก ทว่าผลสุดท้ายเผชิญกับการขยี้ของเผ่ามารและหนีออกมาจากสวนผลไม้แห่งนี้