บทที่ 9 เสี่ยวเป่าฟันเหล็ก!
ยังไม่ต้องเอ่ยถึงชายชราผมขาวซึ่งหมดสติไป เยี่ยนเสี่ยวซื่อกำลังหลับสบาย ก็ช่วยไม่ได้ พวกเขายังเป็นเด็กวัยเจริญเติบโต พวกเขาต้องนอนให้มาก อีกทั้งยังเหน็ดเหนื่อยมาตลอดทั้งวัน หากจะบอกว่าต่อให้ฟ้าผ่าพวกเขาก็ไม่รู้ตัวก็คงจะไม่เกินจริง
คนแรกที่สะดุ้งตื่นก็คือนกหลวนศักดิ์สิทธิ์
นกหลวนศักดิ์สิทธิ์เป็นสัตว์ที่แข็งแกร่ง เป็นเพราะมันแข็งแกร่ง การตื่นตัวจึงมีน้อยกว่าสัตว์เล็ก ไม่เช่นนั้นหากสัตว์ยิ่งตัวเล็ก การตื่นตัวก็ต่ำ พวกมันไม่สูญพันธุ์พอดีหรือ? ในทางกลับกัน สัตว์อย่างนกหลวนศักดิ์สิทธิ์ก็ใช่ว่าจะทำตัวจองหองพองขนไปทั่ว
แต่ว่า ในตอนที่เถาวัลย์นั้นกำลังลากเยี่ยนเสี่ยวซื่อออกไป นกหลวนศักดิ์สิทธิ์ก็สัมผัสได้ว่าใต้ปีกของตนมีบางอย่างกำลังถูไถไปมา มีแรงมากเช่นนี้ หากไม่ตื่นก็แปลกแล้ว
นกหลวนศักดิ์สิทธิ์ลืมตาขึ้นทันใด มันปกป้องเด็กตามสัญชาตญาณ
แรงของเถาวัลย์ถูกสกัดไว้ ทว่ามันก็ยังไม่หยุด แต่กลับเพิ่มแรงขึ้นอีก สะบัดจนเยี่ยนเสี่ยวซื่อถูกลากออกมาจากปีกของนกหลวนศักดิ์สิทธิ์
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com