บทที่ 524 ช่วยชีวิตสุดกำลัง เขามาแล้ว (1)
กององครักษ์ไล่ตามมาไม่ขาดสาย
โจวอวี่เยี่ยนเคลื่อนรถม้าไปอย่างช้าๆ เดิมทีได้ยินเสียงเกือกม้าก็คิดว่าเป็นต๋าหว่า ทว่าไม่นานเสียงเกือกม้าก็ดังเลี้ยวจากไปอีกทาง
นางชะเง้อมองไปข้างหลัง เห็นเพียงหลังม้าที่ควบจากไป
“ทำสิ่งใดหล่นไปหรือ?” นางแอบพึมพำ
ไม่นาน นางก็สัมผัสได้ถึงไอสังหารทรงพลังกลุ่มหนึ่ง ดวงตาทอประกายเย็บวาบ กระชากบังเหียนหยุดรถม้า
มู่ชิงที่อยู่ในรถไม่อาจทรงตัว พุ่งถลาออกมาด้านนอก โจวอวี่เยี่ยนยกมือกั้นไม่ให้เขาตกลงพื้น
“เกิดอะไรขึ้นศิษย์พี่?” มู่ชิงถามด้วยความสงสัย
โจวอวี่เยี่ยนกล่าวอย่างหวาดระแวง "ดูเหมือนจะมีคนมา ข้าจะไปดูต๋าหว่า เจ้าไม่ต้องอยู่รอในรถ รีบไปหาที่ซ่อนตัว!"
“โอ้” ทันทีที่ได้ยินว่ามีอันตราย มู่ชิงไม่กล้าที่จะลังเล รีบสวมหมวก เดินไปซ่อนตัวในที่อาศัยซึ่งอยู่ห่างไปไม่ไกล
เมื่อโจวอวี่เยี่ยนเห็นว่าเขาซ่อนตัวดีแล้ว ก็ใช้วิชาตัวเบาเหาะเหินไปยังทิศที่ต๋าหว่าจากไป
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com