บทที่ 442 ที่มาและความจริง
“เกิดอะไรขึ้น” อวี๋หวั่นถามอย่างไม่เข้าใจ
“มันคือหลัวช่า” เยี่ยนจิ่วเฉาอธิบาย
“ไม่ใช่...” สิ่งที่เธอจะถามไม่ใช่เรื่องนี้ เธอจะถามว่าเจ้าตัวเล็กนี่ไม่ชอบนมแพะไม่ใช่หรือ เมื่อครู่ยังโยนขวดนมทิ้งไปอยู่เลยนี่นา ทำไมตอนนี้กลับกระโดดเข้ามาหาเธอ แล้วดื่มอย่างนี้ละ?
“เดี๋ยวก่อน เมื่อกี้ท่านว่าอย่างไรนะ?” ในที่สุดอวี๋หวั่นก็ตระหนักได้ถึงสิ่งที่สามีพูด!
“มันคือหลัวช่า” เยี่ยนจิ่วเฉาเอ่ยขึ้นอีกครั้ง
ร่างอวบของอวี๋หวั่นสั่นเทิ้ม “หลัว...หลัวช่า? หลัวช่าจากเขตหวงห้ามของสกุลซาง?”
“มิผิด” เยี่ยนจิ่วเฉาพูดอย่างใจเย็น
อวี๋หวั่นมองเยี่ยนจิ่วเฉาด้วยสีหน้าเหลือเชื่อ เพื่อให้มั่นใจว่าเขาไม่ได้กำลังแกล้งเธอ จากนั้นก็มองไปยังเจ้าตัวเล็กที่กำลังกินนม ก็รู้สึกแทบล้มทั้งยืน
เจ้าตัวเล็กที่ผ่ายผอมราวกับกิ่งไม้ที่เธอคิดว่า...เป็นเด็กที่น่าสงสารคนหนึ่ง...แท้จริงแล้วคือหลัวช่าของสกุลซางหรอกหรือ?
เธอไม่รู้ว่าควรพูดว่าอย่างไรดี
เธอมองไปยังหลัวช่าน้อยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “เจ้าคือหลัวช่าจริงหรือ? เมื่อครู่เจ้าจะกินข้าใช่ไหม?”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com