บทที่ 348 พี่น้องพบหน้า เจียงน้อยจอมเจ้าเล่ห์มาแล้ว
ตี้จีองค์โตตั้งแต่เกิดก็ถูกสาปแช่ง นางถูกส่งออกจากหนานจ้าวไปนานหลายปี เมื่อไม่นานนี้นางพาครอบครัวกลับมาที่เมืองหลวง แต่นางดูไม่เหมือนในข่าวลือนัก อสูรเดียวดายที่พูดกัน กลับมีครบทั้งบุตรหญิงชายและหลานเต็มเรือน
แทบรอไม่ไหวที่จะได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของนาง
ผู้คนรออย่างใจจดใจจ่อ ตี้จีองค์โต เจียงน้อยจอมเจ้าเล่ห์ก็ร้อนใจเช่นกัน
นางพลิกตัวไปพลิกตัวมา นอนไม่หลับทั้งคืน อีกทั้งยังตื่นแต่เช้าตรู่ ใบหน้าเล็กๆ ก็เกิดรอยคล้ำใต้ตาอันน่าสงสาร
ทำให้อวี๋เซ่าชิงเจ็บปวดใจยิ่งนัก
อาซูของเขาเกิดมาในหมู่สามัญชน ไม่เคยผ่านประสบการณ์เช่นนี้ ช่วงนี้เขามักจะรู้สึกว่าอาซูลุกนั่งไม่ติด พลิกตัวไปมา นางคงหวาดกลัวมากเป็นแน่
อวี๋เซ่าชิงมองภรรยาที่หวาดกลัวจนร่างกายคล้ายกับสั่นระริก แต่กลับยังข่มใจแต่งตัวอยู่หน้ากระจก “อาซู ไม่เช่นนั้นเจ้าไม่ต้องไปดีกว่ากระมัง? ให้อาหวั่นไปแทนเจ้า”
“จะได้อย่างไร?!” เจียงน้อยตบโต๊ะ
อวี๋เซ่าชิงผงะตกใจ
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com