บทที่ 209 เสี่ยวเป่าคับแค้นใจ
เสี่ยวเป่าถูกท่านพ่อของเขาหลอกเสียสิ้น กลายเป็นเด็กซุกซนเพียงคนเดียวที่ไม่อาจนอนหลับสนิท หัวใจของเสี่ยวเป่าสุดขมขื่น เสี่ยวเป่าไม่ได้รับความเป็นธรรม เสี่ยวเป่าคับแค้นใจ
เสี่ยวเป่าผู้คับแค้นยื่นก้นให้ท่านพ่อของเขาและหลับไปด้วยความโกรธเคือง
เยี่ยนจิ่วเฉาโอบเด็กน้อยที่บูดบึ้งเข้าสู่อ้อมแขน ผ่อนคลายเปลือกตาหลับไป
ทั้งครอบครัวห้าคนเข้าสู่ห้วงนิทราหลับไหลไปกับฝันดี
ฟ้ายังไม่สาง ฮูหยินผู้เฒ่าตกใจตื่นขึ้นจากฝัน “เหลนของข้าเล่า?!”
“ยังอยู่เจ้าค่ะ ยังอยู่” หญิงรับใช้สวมรองเท้าเดินเข้ามา “ท่านนอนพักต่อสักหน่อย ข้าจะพาพวกเขามา!”
ฮูหยินผู้เฒ่ามองดูท้องฟ้าอันมืดครึ้ม ส่งเสียงอ้อตอบรับและผล็อยหลับไปอีกครา
หญิงรับใช้ที่ตื่นตระหนกเกือบตาย “....”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com