Vol.2-197 ศึกชิงเห็ดหลินจือ (1)

บทที่ 197 ศึกชิงเห็ดหลินจือ (1)

โอกาสในมือของเธอได้หลุดลอยง่ายดายไปราวกับเป็ดต้มสุกบินหนีออกจากหม้อ

อวี๋หวั่นเดินออกมาจากห้องของต่งเซียนเอ๋อร์

องค์หญิงน้อยแค่นเสียง ‘หึ’ ขึ้นจมูกอย่างพึงพอใจ

แม่นางต่งเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “เจ้าก็ออกไปด้วย”

องค์หญิงน้อยชะงักไป

ยังไม่ทันได้มีปฏิกิริยาตอบสนอง ก็ถูกต่งเซียนเอ๋อร์ผลักออกไปทันที

ประตูห้องปิดลงดัง ‘ปัง’

“เจ้า...ฮึ่ย! ” องค์หญิงน้อยกระทืบเท้า แต่ว่านางรู้สึกขุ่นเคืองอยู่ได้ไม่นานก็เบนความสนใจไปยังอวี๋หวั่น นางเดินตามอวี๋หวั่นไป ยักคิ้วพลางพูดว่า “ที่แท้เจ้าก็มาที่นี่เพราะต้องการเห็ดหลินจือ เป็นอย่างไรเล่า? ทุ่มเทไปเท่าไรจนได้เป็นแขกของแม่นางต่ง สุดท้ายก็คว้าน้ำเหลวใช่ไหมเล่า?”

อวี๋หวั่นจึงตอบไปว่า “เจ้าคงลืมไปว่าลูกกลมแพรปักนี้ตกลงมาในมือข้า ข้าทุ่มเทอะไรไปหรือ? ทุ่มเทแรงในการปฏิเสธเจ้า?”

องค์หญิงน้อยพูดไม่ออกอีกครั้ง

คนอื่นไม่รู้แต่ว่านางจะไม่รู้เชียวหรือ? ลูกกลมแพรปักนี้องครักษ์ของนางไปแย่งมาแทบตาย สุดท้ายก็ไร้ประโยชน์ แต่กลับไปอยู่ในมือของสตรีผู้นี้

แต่ก็ทำให้แม่นางผู้นี้มีโทสะได้มากทีเดียว!