Vol.2-172 ไข่ดำสามฟอง (1)
บทที่ 172 ไข่ดำสามฟอง (1)
หนึ่งเค่อต่อมา อาเว่ยคิดว่าคนในหมู่บ้านครึ่งหนึ่งคงถูกใช้กู่เป็นแน่ เขาเดินออกจากประตูไปด้วยท่าทางภาคภูมิใจ
“ขอบใจเจ้ามาก ต้าเป่า!"
"แล้วก็เอ้อร์เป่ากับเสี่ยวเป่าด้วย ขอบใจพวกเจ้ามาก”
ทันทีที่อาเว่ยเดินไปถึงทางเข้าหมู่บ้าน ก็ได้ยินเสียงชื่นชมของป้าๆ หลายคน
อาเว่ยรู้สึกงงงวย เมื่อหันไปดูก็แทบล้มทั้งยืน!
ลูกศิษย์ตัวน้อยของเขากำลังทำอะไรอยู่? เอาหนอนพิษกู่ที่เลี้ยงจนอ้วนไปป้อนไก่! ! !
เด็กอ้วนป้อนไก่ทั้งหมู่บ้านด้วยวิธีการใช้กู่ของอาเว่ย ปาไปอย่างแม่นยำ ไก่ต่างดีอกดีใจ!
อาเว่ย "..."
เขาคิดอยากตายยิ่งนัก!
แม้หนอนพิษกู่เหล่านี้จะไม่ได้มีพิษรุนแรงอย่างราชันสัตว์พิษ แต่อาเว่ยก็เลี้ยงด้วยมาด้วยความยากลำบากจนอ้วนท้วน พวกมันถูกเลี้ยงดูมาเป็นพิเศษสำหรับลูกศิษย์สามคน แต่สุดท้ายกลับถูกเด็กอ้วนทำลาย...
ว่ากันว่าทุกสิ่งล้วนมีจุดอ่อน แม้กู่จะมีพิษ ทว่าไก่ก็ยังสามารถกินพวกมันได้
อาเว่ยจิตใจเจ็บปวดเกินกว่าจะอยากคุยกับลูกศิษย์
หลังจากเด็กอ้วนทั้งสามป้อนไก่จนหมดทั้งหมู่บ้านแล้ว ก็เดินกลับไปบ้านอย่างมีความสุข!
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com