บทที่ 171 เด็กอ้วนมาแล้ว สาวกของอาเว่ย (2)
อีกด้านหนึ่ง อวี๋หวั่นและเยี่ยนจิ่วเฉาก็ลงจากรถม้าเช่นกัน
ทันใดนั้นความสนใจของบรรดาป้าก็ถูกคู่สามีภรรยาดึงดูดไป คนชนบทไม่ได้เรียนหนังสือ ไม่สามารถเอ่ยบทกวีอันไพเราะ สำหรับพวกนางแล้ว แค่รู้สึกว่าสองสามีภรรยานั้น ดูราวกับเทพเซียนในภาพวาด ทำให้หมู่บ้านของพวกเขากลับเต็มไปด้วยกลิ่นอายของเทพเซียน
"อาหวั่น! เขยเยี่ยน!" ป้าไป๋โบกมือให้ทั้งสอง ชาวบ้านรู้แล้วว่าคุณชายวั่นเป็นเพียงนามแฝง เขามีแซ่ว่าเยี่ยน ว่ากันว่าเป็นซื่อจื่อ ซื่อจื่อคือสิ่งใดพวกเขาไม่เข้าใจ แต่สูงกว่าเจ้าหน้าที่ทางการในเมืองหลวง ช่างยิ่งใหญ่นัก!
คนในหมู่บ้านไม่ชอบเรียกว่าซื่อจื่อหรือคุณชาย พวกเขาจึงเปลี่ยนไปเรียกบุตรเขยที่ฟังดูสนิทสนมคุ้นเคยมากกว่า ไม่ใช่บุตรเขยของสกุลอวี๋ ทว่าเป็นบุตรเขยของหมู่บ้านเหลียนฮวา!
เยี่ยนจิ่วเฉาตอบรับด้วยความสุภาพ พร้อมกับเผยยิ้มที่หาได้ยากบนใบหน้าที่เย็นชาของเขา
รอยยิ้มนี้ ทำให้หัวใจของบรรดาป้าแทบละลาย
“ป้าๆ ทั้งหลาย...”
บิดาของซวนจื่อกับชาวนาถือจอบสองสามคนเดินมา
บรรดาป้าเอ่ยเสียงเดียวกัน “ไสหัวไป! "
บุรุษที่ถูกรังเกียจอย่างงุนงง "..."
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com