บทที่ 142 ฮ่องเต้กระอักเลือด (2)
ต้าลี่ลุกพรวดขึ้นนั่ง เขาเกือบลืมไปแล้วว่าตนบาดเจ็บอยู่ แผลนั้นเจ็บจนต้องสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ แต่ถึงกระนั้นเขาก็ไม่ยอมปล่อยหินในอ้อมแขน
“ดื่มยาก่อนเถอะ” อวี๋หวั่นบอก
ต้าลี่มองอวี๋หวั่นด้วยความประหลาดใจ เขามีความรู้สึกไม่ดีต่ออวี๋หวั่นตั้งแต่แรกเริ่ม ดังนั้นตลอดเวลาที่อยู่ที่นี่ก็กลัวแต่ว่าตนจะถูกวางยาพิษ ทว่าวันนี้อวี๋หวั่นมารักษาเขาด้วยตนเอง แผลบาดเจ็บเล็กน้อยเพียงเท่านี้หาใช่เรื่องใหญ่ไม่ พวกเขาเป็นโจรลักม้า มีแผลมีเลือดนับว่าเป็นเรื่องปกติ คมดาบเฉือนเนื้อหนังไปบ้างก็ไม่ได้มีใครใส่ใจ เว้นแต่นาง
“ไม่อยากกินหรือ? ” อวี๋หวั่นถาม
ต้าลี่ได้สติ เขารับถ้วยยาจากอวี๋หวั่นมาดื่มหนึ่งคำ ยานั้นขมเสียจนเขาอยากจะบ้วนลิ้นทิ้งไปด้วย เขาไม่อยากกินแล้ว!
“กินเข้าไป! ” อวี๋หวั่นเสียงแข็ง
โหดร้ายเหลือเกิน…
ต้าลี่ดื่มยาเข้าไปด้วยความทุกข์ทรมาน
อวี๋หวั่นเปิดถุงกระดาษ แล้วส่งผลไม้เชื่อมให้เขา
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com