บทที่ 125 อดีตของนางเจียง (2)
เจียงไห่คอยสังเกตการณ์อยู่ตลอด เมื่อเห็นว่าอวี๋หวั่นแยกออกมาแล้ว จึงรุดเข้าไปขวางหน้ารถม้า มองอวี้จื่อกุยด้วยสายตาดุดัน
อวี้จื่อกุยรู้อยู่เต็มอกว่าวันนี้เขาคงไม่ได้ราชันย์สัตว์พิษคืนอย่างแน่นอน จึงมองไปยังรถม้าที่ปิดม่านไว้ “เจ้านำสิ่งที่ข้าพูดไปทบทวนให้ดี รีบโยนสิ่งที่ตนไม่อาจครอบครองได้ทิ้งไปแต่เนิ่นๆ ย่อมดีกว่า! ”
อวี้จื่อกุยจากไปแล้ว
เจียงไห่ยังคงหยุดอยู่เดิม รอให้อวี๋หวั่นถาม
บ่าวที่ซื้อมาจากหอซือเยวี่ยกลับมีวิทยายุทธ์ล้ำเลิศเพียงนี้ เป็นใครก็ต้องเกิดความสงสัย
อย่างไรก็ดี สิ่งที่เหนือความคาดหมายก็คืออวี๋หวั่นไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ให้เขาไปพาเจียงเสี่ยวอู่กลับมา ประเดี๋ยวจะต้องไปสำนักบัณฑิตต่อ
เจียงไห่มองไปยังม่านของรถม้าด้วยความประหลาดใจ
อวี๋หวั่นเอ่ยขึ้นอย่างไม่รีบร้อน “เมื่อครู่เจ้าใช้พลังทั้งหมดหรือไม่? ”
เจียงไห่ชะงักไป แล้วรีบตอบว่า “ไม่ขอรับ ใช้วิทยายุทธ์ไปเพียงสามส่วน”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com