บทที่ 0112 ตี้จีแห่งหนานจ้าว
เมื่อครู่ ป้าสะใภัใหญ่เพิ่งบอกว่า ไม่ให้กั๋วหยุนเหนียงมาเอาผลประโยชน์ แต่สุดท้าย นางก็กลับกำลังเอาผลประโยชน์จากเขยใหม่เสียเอง นางจะเห็นด้วยได้อย่างไร?
อวี๋หวั่นกล่าว“ นี่ก็เรียกว่าเอาผลประโยชน์หรือ? เช่นนั้นพวกเราก็กินข้าวที่บ้านใหญ่ทุกวัน ไม่เรียกว่าเอาผลประโยชน์มาครึ่งปีแล้วหรือ?”
“มันไม่เหมือนกัน!” ป้าสะใภัใหญ่ไม่พอใจ
“ป้าสะใภัใหญ่ ท่านให้พี่รองไปเถิด” อวี๋หวั่นรบเร้า
ป้าสะใภัใหญ่รู้สึกละอายยิ่งนัก แต่นางก็เข้าใจว่านางต่างจากกัวหยุนเหนียง แม้ว่าบ้านใหญ่กับบ้านสามจะไม่ได้อยู่ในบ้านเดียวกันแล้ว แต่ก็ดูราวกับไม่ได้แยกจากกัน นางเห็นอาหวั่นเป็นลูกสาวแท้ๆ ของนาง อาหวั่นก็ย่อมเห็นอวี๋ซงเป็นพี่ชายแท้ๆ แน่นอนว่าสิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขยใหม่ เขาไม่ได้รังเกียจญาติพี่น้องที่ยากจนเช่นพวกเขา และทำเพื่อพวกเขาด้วยความจริงใจ
“พี่สะใภ้ ท่านให้เสี่ยวซงไปเถิด” นางเจียงเอ่ย
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com