บทที่ 9 พี่จิ่วมาแล้ว
ทหารองครักษ์ของจวนสกุลเหยียนวิ่งเข้ามาล้อมอวี๋หวั่นกับเด็กๆ กลุ่มทหารมีเจ็ดหรือแปดคน พวกเขารูปร่างสูงใหญ่กว่าทหารองครักษ์ของจวนอื่นทั่วไป ตรอกที่เดิมทีไม่ได้กว้างขวางอยู่แล้ว ก็ถูกปิดกั้นในทันใด
แขกที่มากินแกงเนื้อแพะต่างพากันหวาดกลัวและวิ่งหนีกระจัดกระจาย คู่สามีภรรยาแก่และหนุ่มสาวไม่อาจทิ้งแผงลอยและเนื้อแพะที่ยังขายไม่เสร็จไปได้ จึงทำได้เพียงยืนตัวสั่นอยู่ตรงนั้น
อวี๋หวั่นปกป้องเด็กๆ ทั้งสามคนไว้ข้างหลัง นางเหยียนหรูอวี้เสียสติไปแล้วจริงๆ เด็กอยู่กันที่นี่นางก็ยังจะสู้ เด็กตัวเล็กเท่านี้ นางก็ยังไม่หวั่นเกรงจะทำให้พวกเขาหวาดกลัว!
เหล่าทหารองครักษ์กลัวโดนเด็กๆ ไม่กล้าทำร้ายคุณชายน้อย ส่งสายตาแลกเปลี่ยนกันไปมา จากนั้นพวกเขาก็ตัดสินใจแยกอวี๋หวั่นออกจากคุณชายน้อย แล้วจึงค่อยสั่งสอนสตรีผู้นี้อย่างโหดเหี้ยม
ความคิดของอวี๋หวั่นก็ไม่ได้แตกต่างจากพวกเขา ไม่ว่าอย่างไร พวกเขาก็ไม่ควรทำร้ายเด็กโดยไม่ตั้งใจ
ไม่รู้เพราะพวกเขาได้ยินความคิดของอวี๋หวั่นที่ต้องการ ‘ปล่อยพวกเขาไป’ หรือไม่ เด็กน้อยทั้งสามเกาะตัวอวี๋หวั่นแน่นไม่ยอมปล่อย!
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com