Vol.2-005 น้ำหมัก

บทที่ 5 น้ำหมัก

ข้าทำให้เจ้าสะดุด แต่เจ้าล้มลงด้วยตัวเอง อย่าทำให้แม่นางตู้ต้องเดือดร้อนไปกับเจ้าด้วยสิ

แท้จริงแล้วเหยียนหรูอวี้ไม่ต้องทำให้แม่นางตู้เดือดร้อนไปด้วยก็ได้ แต่หากเป็นเช่นนั้น นางก็อาจจะล้มกระแทกพื้นอย่างแรง การตอบสนองตามสัญชาตญาณยามวิกฤต ทำให้เหยียนหรูอวี้เลือกปกป้องตัวเองให้ได้มากที่สุด ผลก็คือล้มลงทั้งคู่ น้ำกุหลาบชั้นเลิศที่แม่นางตู้เตรียมไว้ก็เสียหายไปเช่นกัน

การเคลื่อนไหวของอวี๋หวั่นแนบเนียน เธอบอกว่าไม่ได้คว่ำก็คือไม่ได้คว่ำ

หากเหยียนหรูอวี้ยืนกรานจะโยนความผิดให้อวี๋หวั่น ก็ไม่ต่างอะไรกับคำพูดที่คนกล่าวว่า ‘ไร้เหตุผล’

เหยียนหรูอวี้พูดอะไรไม่ได้ น้ำกุหลาบก็ไม่มีแล้ว เสื้อผ้าก็เปรอะเปื้อนสกปรก แต่ก็ไม่อาจเรียกร้องความเป็นธรรมจากที่ใด นางทำได้เพียงกดเก็บความโกรธแค้นขุ่นเคืองไว้ และพาแม่นางตู้กลับไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ห้อง

"แม่นางตู้ ที่บ้านท่านมีน้ำกุหลาบที่ทำไว้อีกหรือไม่? ข้าจะรีบให้คนไปนำมาประเดี๋ยวนี้" เหยียนหรูอวี้เอ่ยกับแม่นางตู้ หลังจากระงับโทสะและเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้ว

แม่นางตู้ส่ายหัว "ที่ปรุงได้ดีมีเพียงโถนี้"