128 ออกค้นหากลางดึก

บทที่ 128 ออกค้นหากลางดึก

เรื่องของสกุลกัวกับหวางหมาจื่อเป็นที่อลหม่านในหมู่บ้านเหลียนฮวา แต่สกุลอวี๋ก็ไม่มีกะจิตกะใจจะไปสนใจในตอนนี้ ดวงอาทิตย์กำลังจะตกและอวี๋หวั่นก็ยังไม่กลับมาบ้าน

อวี๋หวั่นมักจะไปที่ภูเขาด้านหลัง มิใช่ว่าเธอไม่เคยกลับดึก หากแต่เธอมีอวี๋เฟิงและอวี๋ซงไปด้วยเสมอ หากเธอขึ้นไปบนภูเขาเพียงลำพัง ช้าที่สุดก็กลับมาในช่วงบ่าย

ในบ้านหลังเก่า คนสกุลกัวร้องไห้โวยวายกับเรื่องของกัวเซี่ยนเยว่และหวางหมาจื่อ สกุลอวี๋เห็นแล้วก็ได้แต่เอือมระอา ต่างก็มาถึงบ้านสามแล้ว

ครอบครัวนั่งในห้องโถงอย่างกระสับกระส่าย

"ข้าจะไปดูอีกครั้ง!" เถี่ยตั้นน้อยวิ่งไปที่ห้องครัวไม่รู้เป็นครั้งที่เท่าไรแล้ว แต่เมื่อเขาโผล่หัวออกไปก็ยังไม่พบเงาของอวี๋หวั่น

“คงไม่ได้เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอกใช่ไหม” ป้าสะใภ้ใหญ่ถามอย่างเป็นห่วง

อวี๋ซงลุกขึ้นยืน "ข้าจะออกไปตามหา!"

"กลับมานะ!" ป้าสะใภ้ใหญ่พูดหยุดเขา "หัวของเจ้ายังบาดเจ็บอยู่ เจ้าไปก็รังแต่สร้างปัญหาเปล่าๆ รอข่าวจากพี่ชายของเจ้าเถิด”

เมื่อครึ่งชั่วยามที่ผ่านมา อวี๋เฟิงได้ออกตามไปหาอวี๋หวั่นแล้ว

ลุงใหญ่สีหน้าเรียบเฉยไม่พูดจา