บทที่ 276 แกะเข้าถ้ำเสือ (1)

บทที่ 276 แกะเข้าถ้ำเสือ (1)

หลังจากแม่นมฝางทำกับข้าวมื้อเย็นให้เสร็จสรรพ ทุกคนจึงมารวมตัวกันที่ห้องกินข้าว

ส่วนกู้เหยี่ยนและกู้เสี่ยวซุ่นกินข้าวที่เรือนของอาจารย์หลู่และหนานเซียง

แม้หญิงชราจะไม่อยู่ แต่ยังมีท่านปู่อยู่ด้วย บรรยากาศบนโต๊ะทานข้าวจึงไม่แย่มากนัก

แต่ดูเหมือนตาข้างหนึ่งของท่านปู่เกิดบวมขึ้นอย่างน่าตกใจ ซึ่งพวกเขาเองก็ไม่กล้าถามว่าเพราะอะไร

หลังจากกินข้าวเสร็จ กู้เจียวก็ช่วยแม่นมฝางเก็บล้าง ส่วนเสี่ยวจิ้งคงพาไก่ไปเดินเล่น ส่วนเซียวลิ่วหลังก็กลับไปง่วนกับคัมภีร์ที่เขาไม่เชื่อว่าเป็นของแคว้นเยี่ยนต่อ

ต่อให้มีคนช่วยแปล แต่ก็ไม่น่าจะง่ายขนาดนั้น

เมื่อชาติก่อนกู้เจียวเคยเรียนเลขตั้งแต่ระดับต้นไปจนถึงเลขระดับสูง ซึ่งก็ใช้เวลาทั้งหมดทั้งมวลสิบกว่าปี ด้วยความที่ทรัพยากรการเรียนหนังสือยุคปัจจุบันก้าวหน้าและทันสมัยกว่ายุคนี้หลายเท่า

ส่วนเซียวลิ่วหลังแทบไม่ได้แตะวิชาคำนวณระดับสูงเลยด้วยซ้ำ เพราะการสอบเข้าวังส่วนใหญ่ไม่ได้มีโจทย์คำนวณให้เขาทำ และนี่เป็นครั้งแรกที่บัณฑิตสายศิลป์อย่างเขาได้รู้จักกับคณิตศาสตร์ระดับสูง