673

บทที่ 673 สัญชาตญาณ

เจียงเซ่อเปิดโทรศัพท์ออกมาส่งข้อความหาเซี่ยเชาฉวิน เพื่อบอกว่าตนเองตัวเองถึงฮ่องกงแล้ว แต่ยังไม่ได้โทรหาเฝิงจงเหลียงและเผยอี้ในตอนนี้

เพื่อปิดบังตัวตน เธอไปปะปนอยู่ท่ามกลางผู้คนในอีกเที่ยวบิน

ท่ามกลางนักท่องเที่ยวที่ลากกระเป๋าใบเล็กใบใหญ่ในการเดินทาง เจียงเซ่อถือเพียงกระเป๋าใบเล็กๆ ใบหนึ่งเอาเส้นผมมาปิดบังใบหน้าเอาไว้ แต่รูปร่างอันสูงเพรียวและบุคลิกที่โดดเด่นของเธอยังคงทำให้เธอดึงดูดความสนใจจากผู้คนได้เป็นจำนวนมาก มีผู้โดยสารหันมองเธออยู่ตลอดเวลาและคาดเดาว่าเธอเป็นใคร

เธอยืนอยู่นอกสนามบิน ลมพัดเข้ามาตีหน้า หนาวเย็นจนเสียเธอตัวสั่น เป็นความเย็นเยียบที่ซึมเข้าไปถึงหัวใจ ท่ามกลางแสงไฟและสายฝนปรอยๆ ที่เป็นเหมือนหมอกที่ล่องลอยอยู่กลางอากาศอย่างไม่มีวันสลายหายไป

บริเวณสนามบินที่ทุกคนที่เดินผ่านไปผ่านมา เจียงเซ่อรู้สึกเหมือนทำอะไรไม่ถูก เธอไม่เคยไม่รู้จุดหมายเหมือนตอนนี้มาก่อนเลย