บทที่ 405 เอาชีวิต
ณ ห้องหนังสือตระกูลเผย ผู้เฒ่าเผยขมวดคิ้ว มองไปที่ลูกชายคนโตที่ยืนอยู่หลังโต๊ะ เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวกระดุมแต่ละเม็ดล้วนติดตรึงแน่น เขายืนตรงราวกับหอกก็ไม่ปาน
เขามีวินัยในตนเองและจริงจัง ผ่านมาหลายปีกระทั่งความยาวของผมก็ยังคงเท่ากับเมื่อวันวาน
“ขอโทษครับพ่อ” เขาเม้มริมฝีปาก มือทั้งสองวางไว้ข้างลำตัว “ผมควรไปส่งเฉินหมิ่นซูขึ้นเครื่องบินด้วยตัวเอง”
ก่อนหน้านี้เผยอี้เคยคุยกับผู้เฒ่าเผยเรื่องนี้มาแล้วที่ห้องหนังสือ ผู้เฒ่าเผยจึงให้เผนจิ้นฮว๋ายส่งหล่อนกลับกว่างโจว
ตระกูลเผยใช่ว่าแค่แขกคนเดียวจะให้อาศัยไม่ได้ แต่เผยอี้ไม่ชอบหล่อน ผู้เฒ่าเผยจึงไม่อยากฝืนความรู้สึกของหลานชาย
อย่างไรเสียพ่อของเฉินหมิ่นซูก็เป็นเพื่อนเก่าของเผนจิ้นฮว๋าย มีความสัมพันธ์กันไม่เลว ตอนนั้นที่เผยอี้ไปกว่างโจว เผนจิ้นฮว๋ายยังพาเผยอี้ไปเยี่ยมเพื่อนคนนี้ด้วยตัวเองเลยด้วย ด้วยเหตุและผล ตระกูลเผยจึงควรที่จะส่งเฉินหมิ่นซูกลับไปด้วยตัวเอง
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com