225
บทที 225 โดยที่ไม่ได้คิดอะไร
ด้านหลังของโรงเรียนมีหอสมุด และมันก็อยู่ยาวนานมากว่าเจ็ดสิบแปดสิบปีแล้ว และที่นั่นก็มีต้นผาซานหู่ขึ้นอยู่เต็มไปหมด ช่วงเวลาในฤดูใบไม้ร่วง ซึมซับเอาบรรยากาศ และสิ่งอุณหภูมิที่เปลี่ยนไป ทำให้ใบผาซานหู่กลายเป็นสีแดงเพลิง ทำให้ตึกห้องสมุดแห่งนั้นกลายเป็นที่ที่สวยงามอย่างมาก
แต่ก่อนสิ่งที่เฝิงหนานชอบที่สุดก็คือการได้ไปหมกตัวนั่งอยู่ที่นั่นเป็นเวลานาน เธอชอบบรรยากาศที่เงียบสงบ ชอบสถานที่ที่เหมือนดั่งกลอนดั่งภาพวาด
เธอที่เป็นเด็กสาวในตอนนั้นกับเธอในตอนนี้ไม่เหมือนกัน ที่ยังมีแต่ความไร้เดียงสาและยังอ่อนต่อโลก ตอนนั้นเผยอี้รู้แค่ว่าเขาต้องทำดีต่อเธอให้มากๆ ยังโง่และไม่เข้าใจว่าความรู้สึกดีๆ ที่มีในตอนนั้นก็คือความชอบ รู้แค่ว่าหลายปีต่อมา เขาก็ยังสามารถจำทุกๆ คำพูดของเธอได้ ยังจำสิ่งต่างๆ ที่เธอชอบได้ ไม่จำเป็นต้องไปพยายามนึกถึงมันเลยด้วยซ้ำ ตอนที่เขาซื้อคฤหาสน์กลางสวนนี้เอาไว้ และเป็นคนเลือกที่จะปลูกต้องผาซานหู่เอาไว้ตรงห้องๆ นี้ เขาก็ได้รู้ว่าตัวเองคงกู่ไม่กลับแน่ๆ แล้ว
ต้นผาซานหู่พวกนั้นเพิ่งจะโตได้แค่สองสามปีเอง แต่มันก็โตพอจนเกือบจะพันไปรอบผนังห้องแล้ว
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com