004

娱乐圈头条 หัวข้อข่าว แห่งวงการบันเทิง

ผู้แต่ง กว๋านเอ่อwr

ผู้แปล เติ้ง ลี่เฟิน

ตอนที่ 4 ช่วยไม่ได้

ในอาคารผู้โดยสาร ทั้งสองคนถือบัตรเอาไว้เตรียมที่จะขึ้นรถ

เจียงเซ่อยกมือทั้งสองข้างพัดหน้าตัวเองและเดินไปเดินมาจนเหงื่อออกหลัง บ่อยครั้งมักมีคนมองเธอด้วยสายตาเต็มไปด้วยความตกตะลึงในความสวยของเธอ

เธอขมวดคิ้วหันตัวกลับ หลูเป๋าเป่ายังคงเอาแต่ปัดหน้าจอมือถือดูดาราคนนู้นคนนี้ไปเรื่อยๆ

“หนังเรื่อง ปฏิบัติการผู้พิทักษ์ นี่เขาบอกว่าลงทุนไปกว่าสองร้อยล้านแล้วนะ” หลูเป๋าเป่ายกมือขึ้นปาดเหงื่อบนหน้าผาก “โคตรจะร้อน เซ่อเซ่อเธอจะกินน้ำไหม?”

“ไม่มีเงิน” เจียงเซ่อส่ายหัว ทั้งเนื้อทั้งตัวเธอมีอยู่แค่ยี่สิบสี่หยวน และมันก็เป็นเงินที่เจียงเซ่อเก็บมันไว้ใต้หมอนด้วย

ไปกลับเซิ่นจวงค่าโดยสารก็ตกประมานสิบหยวน ถ้าหักไปซื้อน้ำกิน ตอนจะกลับบ้านเธอคงต้องเดินเอาแล้ว

เธอคิดถึงเมื่อก่อนที่ ‘ใช้เงินเป็นน้ำ’ ก็รู้สึกกลุ้มใจ เธอตบๆลงบนหัวของหลูเป๋าเป่า

“ไอ้เรื่องปฏิบัติการอะไรนั้นจะมาถ่ายฉากอะไรกัน?”

“ไม่รู้สิ” หลูเป๋าเป่ากางแขนออก กระพริบตะปริบๆ “พวกการถ่ายทำมักจะเก็บเนื้อหาเรื่องราวไว้เป็นความลับเสมอแหละ จะไม่ให้แพร่งพรายเด็ดขาด แต่ถ้าพวกเราไปเนียนๆเข้าไปเป็นตัวประกอบ ก็อาจจะได้รู้ว่าฉากนั้นจะเป็นฉากอะไร”

หล่อนร้อนมากๆ ร้อนจนสุดท้ายต้องไปซื้อน้ำมาสองขวดและเธอก็ยื่นให้เจียงเซ่อหนึ่งขวด

พอไปถึงเซิ่นจวงก็ปาเข้าไปสิบโมงกว่าแล้วและพระอาทิตย์กำลังร้อนได้ที่

อาจจะเพราะวันนี้เป็นวันหยุดสุดสัปดาห์ คนจำนวนมากที่อยู่ตรงนี้คงจะมาด้วยเหตุผลเดียวกับหลูเป๋าเป่าสินะ ยิ่งข่าวบอกว่าหนังเรื่องนั้นจะมาถ่ายทำที่นี่ คนก็เลยแห่กันมามากมาย

เซิ่นจวงเป็นเมืองแห่งแม่น้ำต้าซิ่งในยุคราชวงศ์ชิง ช่วงที่เป็นสาธารณรัฐได้มีผู้มีชื่อเสียงอย่าง เซิ่นฉงจือ ซื้อเอาไว้ และเท่าที่จำได้เพราะเป็นเขตเมืองพิเศษจึงทำให้โดนรุกรานอยู่ตลอดเวลา

ถึงตรงหน้าจะเป็นขีปนาวุธมากมายแต่เซิ่นฉงจือก็ไม่เคยคิดที่จะยอมแพ้ เขากลัวว่าจะโดนยึดเมืองไป การรุกรานยังคงแผ่ขยายและเริ่มส่งเรือรบมาทางแม่น้ำต้าซิ่งเพื่อเข้าสู่เมือง คนที่ลำบากไม่น้อยไปกว่ากันคือประชาชนที่อยู่ ณ ที่แห่งนี้ เพราะฉะนั้นทุกครั้งที่รบกับกลุ่มผู้รุกกราน สุดท้ายก็จะโดนปลิดชีพอยู่ในแม่น้ำต้าซิ่ง เซิ่นจวงจึงเป็นที่รู้จักกันมาแบบนี้ล่ะ

ที่นี้ไม่เพียงแต่มีสิ่งก่อสร้างโบราณที่ยังสมบูรณ์ ที่นี่ยังมีอนุสรณ์สถานวีรชนจงเลี่ยฉืออีกด้วย ดังนั้นนอกจากผู้คนทั่วไปและนักท่องเที่ยวที่มาเยี่ยมชมแล้ว ก็จะมีพวกถ่ายหนังที่มาบ่อยๆ

พอมาถึงเซิ่นจวงแล้ว เจียงเซ่อก็เพิ่งรู้สึกว่าตัวเองนั้นเด็กแค่ไหน ไม่ว่าหลูเป๋าเป่าจะพูดอะไรเธอก็เชื่ออย่างไม่สงสัยเลยสักนิด

เรื่องหนัง ปฏิบัติการผู้พิทักษ์ นั่นจะมาถ่ายทำที่เซิ่นจวงหลูเป๋าเป่าก็รู้มัน ดูท่าคงจะปิดคนอื่นไม่มิดสักเท่าไหร่เลย

คนที่ชอบตามดาราแบบหลูเป๋าเป่าก็มีตั้งเยอะแยะ เรื่องตำแหน่งที่ถ่ายทำก็ดูเหมือนจะมีข่าวออกมาแล้ว แต่สถานที่ถ่ายทำถูกกั้นไว้ตั้งสามชั้นและแน่นหนา

บางทีก็มีคนยกมือถือแอบถ่ายรูป พวกการ์ดที่มาดูแลจ้องพวกเขาเขม็ง ไม่ว่าวัยรุ่นผู้ชายหรือผู้หญิงก็เข้าไปไม่ได้เด็ดขาด

เจียงเซ่อกำลังลากหู้เป๋าเปาออกมาเพราะหล่อนกำลังคิดจะบากหน้าเข้าไปขอร้องการ์ดพวกนั้น เธอทำเสียงดุใส่หล่อน

“ไหนตัวประกอบที่พูดถึง……”

ทั้งสองคนโดนดันไปดันมาเพราะคนค่อนข้างเยอะเลยทีเดียว เพื่อไม่ให้โดนดันออก หู้เป๋าเปาเลยจับมือของเธอแน่น “ฉันก็ไม่คิดว่าคนจะเยอะขนาดนี้นี่นา……”

พวกแฟนคลับตามดาราในเซิ่นจวงก็เยอะ แต่คนที่จะมาเป็นตัวประกอบก็คงไม่น้อยเหมือนกัน

คนส่วนมากนอกจากอยากจะเป็นตัวประกอบแล้วก็ยังรอวันที่จะได้ทำงานข้างในนั้นด้วย พวกเขาหวังที่จะทำให้ผู้กำกับพอใจและสนใจที่จะดันตัวเอง พวกเขาต่างก็มายืนรอกันอยู่ที่หน้าประตูกองถ่ายและพยายามที่จะเข้าไป

คงจะพึ่งหลูเป๋าเป่าไม่ได้แล้ว เจียงเซ่อถอนหายใจและมองหาคนที่พอจะถามได้

“คุณคะ ขอถามหน่อยนะคะ หนังเรื่องปฏิบัติการผู้พิทักษ์จะมีการใช้ตัวประกอบหรือเปล่า?”

เธอเป็นคนที่สวยมาก ใบหน้าเรียวเล็กเท่าฝ่ามือ เมื่อยืนอยู่ท่ามกลางฝูงชน ก็สามารถดึงดูดความสนใจของผู้คนได้มากมาย

แม้ว่าจะเป็นบอดี้การ์ดที่คอยดูแลกองถ่าย และเห็นดารามาก็ไม่น้อย แต่ละคนก็สวยๆ ทั้งนั้น แต่ในตอนที่ได้ห็นหน้าเจียงเซ่อ ในดวงตาของผู้ชายที่ใส่ชุดการ์ดก็ยังมีแววตะลึงในความสวยของเธอวาบผ่าน

คนที่หวังจะเข้าวงการบันเทิงแบบเจียงเซ่อเขาก็เห็นมาไม่น้อย พอได้ฟังคำถามนั่น เขาก็มองเธออยู่ครู่หนึ่งค่อยชี้นิ้วไป

“เลี้ยวซ้ายออกทางประตูใหญ่นั่น แล้วเดินไปทางขวามือ จะมีตึกที่เขียนว่า ‘ตึกฉางชุน’ ตึกนั้นล่ะ”

เจียงเซ่อขอบคุณคนๆ นั้นก่อนจะดึงหลูเป๋าเป่าออกมาจากฝูงคนแล้วเดินไปตามทางที่บอดี้การ์ดคนนั้นบอก และเธอก็ได้พบกับตึกที่ชื่อฉางชุนจริงๆ ตึกๆนี้เป็นตึกอนุสาวรีย์ มีคนคอยเฝ้าตลอดและยังไม่เปิดให้คนเข้า

ตรงหน้าประตูมีคนอยู่ไม่น้อย ดูเหมือนว่าพวกเขาก็คงรอเลือกให้ไปเป็นตัวประกอบเหมือนกัน มีทั้งแก่ทั้งเด็ก อายุมากสุดน่าจะห้าสิบหกสิบ น้อยสุดคงเป็นสิบเจ็ดสิบแปด

มีทั้งผู้หญิงผู้ชาย และตอนนี้คนเริ่มเยอะขึ้นแล้ว ดูๆคงมากกว่าหนึ่งร้อยคนด้วยซ้ำ ไม่แน่ดูท่าวันนี้พวกเธอคงมาเก้อเสียแล้ว

เจียงเซ่อขมวดคิ้ว มองผ่านประตูเข้าไปก็พบชายหนุ่มใส่เสื้อทีเชิ้ตสีขาวกำลังวิ่งมาทางนี้ พวกคนที่เห็นว่าคนคัดเลือกตัวประกอบออกมาแล้วก็รีบกรูมาเบียดกันที่หน้าประตู

“อย่าดัน ขยับออกไปหน่อย ต้องการผู้ชายทั้งหมดห้าสิบคน อายุไม่เกี่ยง และต้องการผู้หญิงอีกยี่สิบคน”

ชายหนุ่มคนนั้นกระแอมไอสองทีก่อนจะบอกให้ทุกคนขยับออกไปแล้วถึงจะพูดสิ่งที่ต้องการออกมา

หลูเป๋าเป่ารีบดึงเจียงเซ่อเข้าไปในกลุ่มคน พอหล่อนเห็นโอกาสที่จะเจอกับดาราก็ตื่นเต้นจนคุมไม่อยู่ และก็ไม่รู้ว่าไปเอาแรงมาจากไหนถึงดึงเจียงเซ่อเข้าไปในกลุ่มคนจนได้

ชายหนุ่มที่เป็นคนเลือกตัวประกอบก็กำลังคัดคนอยู่ “เธอ เธอ เธอ……”

คนที่โดนเลือกกระโดดดีใจและเขยิบไปยืนอีกฝั่ง ส่วนคนที่เหลือก็ยังพยายามที่จะแทรกตัวไปข้างหน้า หลูเป๋าเป่ายกมือขึ้นตะโกนเสียงดัง

“พวกเรา พวกเรา ผู้หญิงค่ะ!”

เธอเสียงดังมาก พอชายหนุ่มคนนั้นหันกลับมามองก็ได้พบเข้ากับเจียงเซ่อ

“พวกเธอมานี่”

แววตาชายหนุ่มเป็นประกาย ถึงใบหน้าของเธอจะดูหงุดหงิดเพราะโดนหลูเป๋าเป่าดึงเข้าไปในกลุ่มคน แต่เธอก็ยังน่ามองอยู่ดี พอชายหนุ่มเลือกคนเสร็จก็พอพวกเขาไปในกองถ่าย ระหว่างทางเองก็ยังหันไปมองเจียงเซ่อตั้งหลายครา

ส่วนคนที่เหลือที่ไม่ได้โดนเลือกก็นั่งลงอย่างผิดหวัง

พอเข้ามาในกองถ่าย หลูเป๋าเป่าก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้ เสียงของเธอสั่นไปหมด

“เซ่อเซอ พวกเราโดนเลือกจริงๆ ด้วย โดนเลือกจริงๆ ด้วย ฮ่าๆ”

เธอล้วงกระเป๋าจะเอามือถือขึ้นมา

“เดี๋ยวฉันจะต้องถ่ายรูปกับหลิวเย่ ลู่ปิงปิง จ้าวรั่วจิน และร๋วนมี่ จะขอลายเซ็นด้วย!”

ยังไม่ทันที่จะได้เข้าไปในกลุ่มตัวประกอบก็มีคนพูดขึ้นอย่างเร่งรีบ

“ผู้ชายตามผมมาเปลี่ยนทางนี้นะครับ”

เหลือเพียงกลุ่มของผู้หญิง ผู้ชายที่นำพวกเรามาชี้ไปทางๆหนึ่ง

“เดินไปทางนั้นนะครับ ข้างบนจะเขียนไว้ว่าห้องเสื้อผ้า เข้าไปข้างในจะมีช่างแต่งหน้าอยู่นะ” พอพูดจบเขาก็ชี้ไปที่เจียงเซ่อแล้วเรียก

“เธอคนนั้น มานี่หน่อยนะ”

เจียงเซ่อชะงักไปครู่หนึ่ง ผู้หญิงรอบๆก็หันมามองเธอเป็นตาเดียว สายตาที่เห็นได้ชัดว่ากำลังเหน็บแนมเธออยู่ เธอหมุนตัวเดินไป

หลูเป๋าเป่าถามอย่างงงๆ “เรียกเธอหรอ?”

เจียงเซ่อเดินไปหาชายหนุ่มคนนั้น หลูเป๋าเป่ายังคงมองตามหลังเธอด้วยท่าทีตื่นเต้น ชายหนุ่มคนนั้นไม่ได้แสดงท่าทีอะไร เพียงแค่หยิบนามบัตรออกมาจากกระเป๋าเสื้อและยื่นให้เธอ

“ผมชื่อจางฟาน รับผิดชอบเกี่ยวกับหานักแสดงประกอบและนักแสดงทั่วไป ถ้าหากคุณสนใจงานแสดง ก็โทรมาหาผมได้เลยนะครับ”