บทที่ 133-3 โต้กลับอย่างรุนแรง

บทที่ 133-3 โต้กลับอย่างรุนแรง

ชิงเซี่ยนอนหลับไปบนหลังม้าจริงๆ ตอนที่ฉินจือเหยียนอุ้มนางลงมาก็ยังไม่ตื่น หรือไม่นางก็คงตื่นขึ้นมานานแล้ว เพียงแต่ว่ารู้สึกสบายละปลอดภัย ไม่รู้กังวลและหวาดกลัว ดังนั้นนางจึงไม่ยอมลืมตา นึกอยากจะฝังร่างไปที่อกของเขาแล้วนอนหลับไปอย่างสบายใจ เสมือนเด็กน้อยขี้อ้อนคนหนึ่ง

ฉินจือเหยียนกอดนางไปตลอดทางกลับที่พัก เหล่าบรรดาคนรับใช้แห่งจวนอ๋องต่างรวมตัวกันอยู่แล้วแยกเป็นสองฝั่ง มองท่านอ๋องที่เคยนิ่งเงียบและสุภาพกำลังอุ้มเด็กสาวร่างเล็กผู้งดงาม เนื่องจากกลัวจะทำนางตื่นจึงไม่ให้พวกเขาทำความเคารพ

ผ้าห่มอบอุ่นโอบล้อมร่างของชิงเซี่ย นางเอนร่างอยู่บนเตียงอุ่น มือเล็กทั้งคู่ยังคงเกาะกุมชายเสื้อของฉินจือเหยียนไว้แน่นเสียจนถึงตายก็ไม่ปล่อย ฉินจือเหยียนคลายสายรัดเอวของเสื้อคลุม คิ้วตาอ่อนโยน เขาจูบลงบนหน้าผากของชิงเซี่ยเบาๆ จากนั้นก็เอนกายลงข้างนาง