บทที่ 129-1 ข้อตกลงของสุภาพบุรุษ

บทที่ 129-1 ข้อตกลงของสุภาพบุรุษ

ท้องฟ้ากว้างใหญ่เวิ้งว้าง หิมะตกหนักปลิวว่อนไม่มีที่สุด

ชายหนุ่มผู้สวมชุดขาวราวหิมะยืนอยู่บนพื้นสีขาว แม้ใบหน้าจะขาวซีดเล็กน้อย ทว่าดวงตาทั้งสองงดงามเหมือนดวงดาว คิ้วเข้มทอดตัวยาวถึงจอน ใบหน้างดงามดังหยก ดั้งจมูกเป็นสัน ทั้งร่างสวมใส่เสื้อขนสัตว์ที่อยู่ห่างไกล ยิ่งเพิ่มความองอาจราวเทพบุตรให้กับเขา เสื้อผ้าพัดไปตามลม ความหล่อเหลาก็ยังถูกปล่อยโชยออกมาอย่างช่วยไม่ได้

ชายหนุ่มรูปร่างสูงใหญ่ผู้สวมเสื้อคลุมขนสัตว์สีดำยืนอยู่ตรงหน้าของเขา เส้นผมสีดำของชายหนุ่มเหมือนเส้นไหม ดวงตาแคบยาววางเฉียงดั่งหงส์ ท่ามกลางแสงสีหลากหลายที่กระพริบอยู่ในอากาศ คิ้วเข้มดวงตาแวววาว กระดูกสันหลังตั้งตรง ทั่วทั้งร่างปล่อยรังสีแห่งความเป็นกษัตริย์ออกมาเต็มเปี่ยม

ที่ด้านหลังของพวกเขา ที่ซึ่งห่างไกลไปราวร้อยกว่าก้าว คือกองทัพทหารนับพันนับหมื่นนายที่ยืนเรียงกันอย่างนิ่งเงียบอยู่สองกองทัพ โดยไร้ซึ่งสรรพเสียงใดๆ