บทที่ 106-3 ระบุตัวตน

บทที่ 106-3 ระบุตัวตน

มุมของปากของเยี่ยนหุยยกยิ้มด้วยรอยยิ้มที่มีความหมาย ยืดอกราวกับว่านั่นเป็นเรื่องที่แน่นอน ไม่รู้ว่าเขารู้เรื่องทั้งหมดอย่างลึกซึ้งจริงๆ หรือแกล้งทำเป็นรู้เรื่องกันแน่ จวงเตี้ยนหรูขมวดคิ้วมุ่น แม้ไม่ถึงกับแสดงท่าทีลนลานหรือตกอกตกใจออกมา แต่ทว่าก็แสดงถึงความตระหนักถึงซึ่งบางอย่างอย่างชัดเจน ฉินจือเหยียนเองก็ย่นคิ้วเข้าหากันน้อยๆ เช่นกัน ทว่าไม่ได้ชัดเจนเพียงนั้น อีกทั้งสายตาของเขาไม่ได้จับจ้องไปที่ชิงเซี่ย แต่เอียงศีรษะแล้วมองไปที่ฉีอันแทน ในดวงตาของเขาประกายคมกริบวาดผ่าน สัญชาติญาณการระวังภัยถูกปลุกให้ตื่นเต็มที่

จะมีก็เพียงแต่ฉู่หลี ที่หลังจากได้ฟัง ก็ขมวดคิ้วมุ่นอย่างชัดเจน ในแววตาราวกับพายุที่กำลังโหมกระหน่ำ เขาหันหน้ากลับไปมองชิงเซี่ยอย่างรวดเร็ว จับจ้องไปที่ใบหน้าของชิงเซี่ยนิ่ง คิ้วทั้งสองข้างย่นจนเกือบจะกลายเป็นปมเดียวกัน