บทที่ 074 แอบฟัง

บทที่ 74 แอบฟัง

หลังจากดูข้อมูลของหลีจื่อโฮ่วจนเสร็จก็เป็นเวลาเย็นมากแล้ว

ชิงเซี่ยเลิกผ้าม่านของกระโจมใหญ่ขึ้น มองไปยังความมืดไม่มีที่สิ้นสุดด้านนอก ฉับพลันก็รู้สึกเหมือนมีก้อนหินขนาดใหญ่กดเข้าที่ในหัวใจของนางอย่างหนัก

ที่นางสัญญากับฉู่หลีว่าจะอยู่ที่หนานฉู่ ไม่ได้มาจากความวู่วามชั่วขณะ และก็ไม่ได้เป็นเพราะความสงสารเห็นใจ ฉู่หลีเป็นจักรพรรดิแห่งหนานฉู่ ก่อนจะได้ขึ้นครองราชย์ต้องข้ามผ่านหยาดน้ำตาและแอ่งเลือดมากมายนี่เป็นเรื่องปกติ คนที่จะปีนขึ้นที่สูงได้ก็ต้องจ่ายค่าตอบแทนด้วยสิ่งที่สูงค่าพอกันทั้งนั้น ความรู้สึกประทับใจแน่นอนว่าเกิดได้แต่ก็แค่ชั่วคราว เพราะสำหรับสายลับที่มีคุณสมบัติ สติปัญญาย่อมต้องมาก่อนความรู้สึกเสมอ และเหตุผลของการที่นางตัดสินใจอยู่ที่นี่ไม่จากไป ก็เป็นเพราะนางยังมีเรื่องสำคัญกว่าที่ต้องจัดการ