บทที่ 063-1 ถ้ำอสรพิษ

บทที่ 63-1 ถ้ำอสรพิษ

“ฉินจือเหยียน!”

น้ำเสียงแหลมเล็กดังขึ้นท่ามกลางท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยทรายสีเหลืองอย่างแจ่มชัด ฉินจือเหยียนรีบเงยหน้าขึ้นอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเห็นเป็นชิงเซี่ยที่ในมือข้างหนึ่งเสียบกริชเข้าไปในร่องร้าวของผนังที่อยู่ด้านข้างของวังวน นางกำลังตะโกนเรียกตน และมองมาทางนี้ทั้งที่คิ้วขมวดมุ่น

ทองคำที่ปกคลุมไปทั่วทั้งตกลงมาระหว่างคนทั้งสอง ฉินจือเหยียนที่อยู่ในชุดสีเขียว ชั่วพริบตาก็หล่นลงไปต่อหน้าชิงเซี่ย

อย่างนี้นี่เอง นางไม่เป็นอะไร

หัวใจของเขาสงบลงในทันที ใบหน้าขึ้นสีซีดเผือด ฉินจือเหยียนเงยหน้าขึ้น มองไปยังเงาของร่างงามที่ยิ่งไกลออกไปเรื่อยๆ ด้วยดวงตาที่เจือความอบอุ่นและอ่อนโยน ก่อนจะยกมุมปากขึ้นเป็นรอยยิ้มจางๆ

“ฉินจือเหยียน!” ชิงเซี่ยตกใจหน้าถอดสี นางยกเท้าขึ้นถีบผนังที่อยู่ด้านข้างของวังวนอย่างรุนแรง แล้วกระโดดลงไปในความมืดของหลุมดำขนาดใหญ่ด้วยความดุดัน!