ตอน"จุดกำเนิดรักข้ามภพ6/3" #รักแรก
**"ความเดิม" แต่ที่แน่ๆ...ณ ตอนนี้...
นางได้สะกดดวงใจเราให้ตกหยุดอยู่ที่
นางเสียเรียบร้อยแล้ว...นี่ข้ากำลังตก
หลุม"รักนาง"จริงๆเข้าเสียแล้วเชียวรือ..
ผู้หญิงที่เพียบพร้อมเต็มไปด้วยพลังแห่งคุณธรรมความเมตตากรุณาแลไออุ่น
และไอธาตุ"แห่งรักที่ยิ่งใหญ่" เปรียบ
เสมือนพระโพธิสัตย์ทั้งปวงมารวมกัน.."
** " กัณฑะ!...บัดนี้ ใจข้ามันสั่นไหวได้
เสียแล้วจริงๆ ราวกับว่าข้าได้พบเจอคน
ที่ใช่คนที่เคยตามหามาตลอดชีวิต... นี่เป็นครั้งแรกของข้าที่ข้าได้รู้สึกเช่นนี้
กับผู้หญิงที่ได้เคยผ่านพบเจอมา...."
เสียงรำพึงรำพันกับตัวเองของผู้เป็นเจ้า
ชายผู้สูงศักดิ์ รูปร่างสง่างาม ราวกับว่า
องค์อินทร์แปลงกายมา....
" โอ้วววว... :เจ้าคิดเหมือนข้าไหม กัณฑะ...?! "
" :คิดอะไรรือพระเจ้าค่ะ..พระองค์..?! "
" เอ่อ...เปล่าๆ...ไม่มีอะไร…" เสียงของเจ้าชายพูดขึ้นเหมือนพึ่งตื่นจากภวังค์...
กัณฑะแอบเห็นดวงตาลุกวาวที่เปล่งเป็นประกายมณีทอแสงนพเก้าออกมาของผู้ที่เป็นเจ้านายครั้งแรก…"โอ้ววว!!.."
"ความรักแห่งโลกทิพย์คงจักได้ถือกำเนิดเกิดขึ้นแล้วในดวงใจ "แห่งพระโอรส"
ของข้าพเจ้าแน่แล้วสินะ!!..."
#ความรักครั้งแรก หรือ #รักแรกพบ"
*************************************
*** ทั้งสองเดินตามเสียงดนตรีมาเรื่อยๆ
จนมาถึงด้านหน้าพลับพลาที่นางได้นั่ง
ประทับบนบัลลังค์ที่ประทับในพลับพลา..
"หยุดบัดเดียวนี้นะ!!!..พวกท่านเป็นผู้
ใดใยถึงได้เข้ามายังพลับพลาสถานชั้น
ในเยี่ยงนี้!!.."/เสียงนางกำนัลเอ่ยห้าม
ขวางทางไว้....
" ขออภัย...ที่เราล่วงเกินเข้ามามิใคร่ได้
รู้ถนนหนทางในสถานแห่งนี้ หวังว่าคง
มิถือโทษพวกเรานะ"/กัณฑะ เอ่ยบอก
กับนางกำนัลที่ยืนขวางตรงหน้า....
**"มีเรื่องอันใดรึ พี่วารี...แล้วสองคน
นั่นเป็นรือ?"
" :หม่อนฉันก็มิทราบ เพคะ!! องค์หญิงหม่อมฉันเห็นท่านทั้งสองเดินมาที่พลับพลา จึงได้ออกมาขวางเอาไว้
น่ะเพคะ "
...พระนางได้ยินคำตอบของนางกำนัลจึงเดินออกมาดูที่หน้าพลับพลา...
"ยิ่งได้เห็นพระพักตร์ใกล้ๆก็ยิ่งทำให้
หัวใจของตนนั้นสั่นไหวมากยิ่งขึ้น"
"ขอประทานอภัยพระเจ้าค่ะ องค์หญิง
ที่พวกเราได้ล่วงล้ำเข้ามา ด้วยเพราะมิ
รู้ว่าจะเป็นที่หวงห้าม พวกข้าพองค์..นั้น
เพียงเดินตามเสียงดนตรีมาจนมาถึงที่
ตรงนี้ ขอองค์หญิงทรงประทานอภัย
ด้วยพระเจ้าค่ะ"กัณฑะ...กล่าวต่อพระนาง...
นางกำนัลวารีได้ชิงเอ่ยขึ้นก่อนที่พระธิดาจะเอื้อนเอ่ยว่า ข้าจะบอกพวกท่านก็ได้นี่คือ..." พระธิดามณีจันทราดารารัศมี " เป็นพระธิดาองค์เล็กขององค์พระราชา"ศรีปฏิพัทธ์นาคราชกับพระมเหสีจันทรามณีสุวรรณเกษร" นางกำนัลวารีกล่าว…
"พอเหอะแม่วารีเจ้าจะอะไรนักหนา" เสียงนางกำนัลวาตี..เอ่ย! มาทางด้านหลังพระธิดา...
"พระธิดาจะเสร็จกลับตำหนักแล้ว ส่วน
พวกท่านก็ไปได้เสียเถอะ..... พระธิดามิได้จะถือโทษโกรธอันใดต่อพวกท่านดอก...." นางกำนัลวาตีกล่าว…" เชิญเสด็จเพคะพระธิดา…" ทั้งสองฝ่ายจึงต่างแยกย้ายกันไป....
****************************