ตอนที่ 232 อยู่หอพักเดียวกับสือเหยียน
สวีเหว่ยใจคอห่อเหี่ยว ขณะที่กำลังคิดจะกู้หน้าคืนมาก็เห็นคุณนายคนหนึ่งยืนอยู่ตรงประตู ใส่ของแบรนด์เนมทั้งตัว เธอยืนอยู่ตรงนั้นไม่กี่วินาที พอเห็นนักเรียนชายอยู่ในห้อง เธอก็ขมวดคิ้วแล้วพึมพำว่า “หอพักหญิงของมหา’ลัยนี้อนุญาตให้นักศึกษาชายเข้ามาตามใจชอบได้ยังไงกัน”
พอพวกสวีเหว่ยได้ยินก็ไม่พอใจ จึงพูดด้วยน้ำเสียงขุ่นเคืองว่า “หลังจากนโยบายการสอบเข้ามหา’ลัยเปิดกว้าง ก็ไม่จำกัดคนมีความสามารถจริงๆ ด้วย คุณป้าอายุขนาดนี้ยังมาเรียนที่มหา’ลัย เลย”
พอพูดคำนี้ออกมา ก็มีเด็กสาวคนหน้าตางดงามราวดอกไม้คนหนึ่งเดินออกมาจากข้างหลังคุณป้าคนนั้น เธอวางกระเป๋าหนังสือลงบนเตียง แล้วพูดกับคุณป้าคนนั้นว่า “คุณแม่กลับไปก่อนเถอะค่ะ ที่นี่หนูจัดการเองได้”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com