543 เล็กน้อย (2)

ตอนที่ 543 เล็กน้อย (2)

ภูเขาลูกใหญ่เสียจริง

จิ้นอันจวิ้นอ๋องมองดูภูเขาตรงหน้า

“ป้องกันง่าย โจมตียากจริงด้วย” เขาเอ่ยขึ้น ลมภูเขากรรโชกแรงจนเสื้อคลุมปลิวไหวขึ้นพันตัวเขา

“ฝ่าบาท” ขุนนางด้านหลังตามเข้ามา สีหน้าเต็มไปด้วยความกังวล พลางเอ่ยขึ้นว่า “อย่าไปเลยดีกว่า มันอันตรายเกินไป”

จิ้นอันจวิ้นอ๋องเผยยิ้มขึ้น

“ไม่เป็นไรหรอกพวกสือถังกล้าขอ ก็แสดงว่าพวกเขาจริงใจพอ ข้าเชื่อในความจริงใจของพวกเขา” เขาเอ่ยขึ้น พลางยื่นมือไปลูบถุงหอมที่ผูกอยู่ตรงเอว แล้วเฆี่ยนม้าให้วิ่งไปด้านหน้า

“รีบตามไป!”

เหล่าขุนนางเอ่ยเร่งรัด เหล่าทหารอารักษ์ขาสิบกว่านายจึงรีบขี่ม้าตามเขาไป จนฝุ่นตลบขึ้นกลางภูเขา

ผู้คนรอคอยอย่างเป็นกังวล ผ่านไปไม่นาน พลันเห็นคนและม้าย้อนกลับมา

“ใต้เท้า ท่านอ๋องพาคนเข้าไปในหมู่บ้านเพียงสี่คนเท่านั้น รับสั่งให้พวกเรากลับมา” คนที่เป็นหัวหน้าเอ่ยขึ้น

เมื่อได้ยินดังนี้ สีหน้าทุกคนพลันเปลี่ยนไปในทันใด

“ก่อเรื่องเกินไปแล้ว!”

“ทำแบบนี้ได้อย่างไร!”

“หากเกิดเรื่องขึ้น จะทำอย่างไร!”

ขณะที่ผู้คนพากันถกเถียง ขุนนางคนหนึ่งพลันส่งเสียงหึขึ้นอย่างเย็นชา