395 มีหัวใจ

ตอนที่ 395 มีหัวใจ

ชิ่งอ๋องกลับมาแล้ว

ข่าวคราวนี้มิได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนมากนัก บางคนถึงขนาดนึกไม่ออกว่าชิ่งอ๋องคือผู้ใด

จากไปไม่ถึงปี ทุกอย่างได้เปลี่ยนผันไปตามกาลเวลา

รถสี่ล้อที่เคลื่อนตัวอย่างคล่องแคล่วว่องไวทำให้อิฐสีมรกตบนพื้นกระทบกันเกิดเสียงดังขึ้น ทำลายความเงียบงันของวังหลวง

ผู้ที่สามารถนั่งรถม้าอยู่ในวังได้มีเพียงเหล่าองค์ชายเท่านั้น พี่น้องของฮ่องเต้มีไม่มากนัก อีกทั้งยังแต่งตั้งให้ไปรับตำแหน่งอยู่นอกเมือง ไม่มีใครกลับมาตลอดทั้งปีแน่นอน ครั้งล่าสุดที่รถม้าหน้าตาแบบนี้เคลื่อนไปมาอยู่ในวังหลวงก็คือเมื่อปีก่อน ยามตอนที่จวิ้นอ๋องพาชิ่งอ๋องออกจากวังไป

จิ้นอันจวิ้นอ๋องกำลังหลับตาสงบจิตสงบใจอยู่ภายในรถ พอได้ยินเสียงล้อรถและเสียงเกือกม้าดังกุบกับก็พลันลืมตาขึ้น เขาเลิกม่านรถขึ้นแล้วมองออกไปด้านนอก

ขันทีรอบด้านรีบเอ่ยถามด้วยความห่วงใย

สายตาของจิ้นอันจวิ้นอ๋องตกอยู่บนม้าที่ใช้ลากรถตัวนั้น

เสียงกระทบดังกุบกับกังวานขึ้นเป็นจังหวะมาให้ได้ยิน

“บนกีบม้านั่นคือสิ่งใด” เขาเอ่ยถาม

“ฝ่าบาท คือเกือกม้าเหล็กพ่ะย่ะค่ะ” ขันทียิ้มทูลตอบ

“เกือกม้าเหล็กรึ” จิ้นอันจวิ้นอ๋องเอ่ยทวน