ตอนที่ 321 ยกมือ (2)
“กี่โมงแล้ว คนมาเปลี่ยนเวรเหตุใดยังมาไม่ถึงอีก...” คนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“หลับไม่ตื่นกระมัง...” อีกคนหนึ่งยืนพิงกำแพงเอ่ยอย่างเกียจคร้าย พูดไม่ทันจบก็กระเด้งตัวยืนตรงในทันใด ก่อนจะไถลตัวไปตามกำแพง
คนฝั่งตรงเห็นแล้วก็หัวเราะชอบใจ
“เจ้าง่วงถึงเพียงนี้ จะมีแรงสู้ศึกได้อย่างไร... ” เขาเอ่ยพลางหัวเราะ ทว่ายังไม่ทันสิ้นเสียง ใบหูก็ได้ยินเสียงแผ่วเบาบางอย่าง ดวงตาของเขาเบิกโพลง ยกมือขึ้นมากุมลำคอของตัวเอง เลือดไหลอาบผ่านซอกนิ้วมือ
“มี...”
หลังจากคำสุดท้ายที่เปล่งออกมาร่างของเขาก็ล้มลงบนพื้น
เสียงบางสิ่งกระทบพื้นพาให้คนทั้งห้าที่นั่งอยู่บนพื้นแตกตื่น ก่อนจะหันไปมองทหารองครักษ์ที่ “หลับจนล้ม” ลงบนพื้น
ประตูถูกเปิดออก
“หวังต้า!” ขุนนางร้องตะโกนอย่างตกใจในทันใด
นายอากรส่งเสียงชู่ให้เขาลดเสียง
“อยากตายหรืออย่างไร” เขาถลึงตาใส่พลางกดเสียงต่ำ
ด้านหลังมีคนตามเข้ามาอีกสองคน ก่อนจะช่วยกันปลุกและแก้มัดคนที่อยู่บนพื้น
“หวังต้า ข้ารู้ว่าเจ้าต้องมาช่วยข้าแน่นอน” ขุนนางผู้น้อยเอ่ยอย่างดีใจน้ำตาไหลนอง
นายอากรส่งเสียงถุย
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com