317 ระหว่างทาง (1)
ตอนที่ 317 ระหว่างทาง (1)
ฟ้าร้องลั่นดังคาด ทว่าท้ายที่สุดฝนกลับไม่ตก ท้องนภาค่อยๆ มืดลง ก่อนจะมีม้าสองตัววิ่งจากด้านหน้าอย่างรวดเร็ว
บ่าวชรายื่นหน้าไปมองสองคนนั้น เห็นว่าคุยอะไรกับพ่อบ้านตระกูลโจวสองสามประโยค ก่อนที่พ่อบ้านคนนั้นหันม้าไปทางรถม้าเฉิงเจียวเหนียง
“นายหญิง เนื่องจากอากาศไม่ดี หอพักม้าด้านหน้าคนเต็มหมดแล้ว ไม่มีห้องแล้ว ที่นอนปูพื้นก็เต็มแล้วเช่นกัน” พ่อบ้านเฉาเอ่ย
ม่านรถถูกเลิกขึ้น
“ในเมื่อไม่มีที่แล้ว เช่นนั้นก็เดินต่อเถิด” เฉิงเจียวเหนียงเอ่ย
พ่อบ้านเฉาขานรับ ก่อนจะบอกต่อคำสั่งออกไปอย่างไม่กังวล
เป็นเช่นนี้มาโดยตลอด...
บ่าวชราตั้งสติมองพ่อบ้านเฉาที่อยู่ข้างหน้า สายตาตกไปอยู่ที่รถม้าของเฉิงเจียวเหนียง
เป็นเช่นนี้มาโดยตลอด แม่นางผู้นี้ตัดสินใจทุกเรื่อง
เช่นการออกจากเมืองหลวงในครั้งนี้ ว่ากันว่าจะพาแม่นางผู้นี้กลับไปพร้อมกัน แต่ก็เป็นเพียงการหยั่งเชิงเท่านั้น เดิมทีพวกเขาคิดว่าตระกูลโจวไม่ให้แม่นางสติไม่ดีคนนี้ไปไหน หรืออาจจะอยากไล่ไปให้พ้นใจจะขาด ทว่าสุดท้ายกลับไม่ใช่ ไม่ได้ไปไหนทั้งนั้น ราวกับการตัดสินใจไม่ได้ขึ้นอยู่กับตระกูลโจว
Capítulo Bloqueado
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com