ตอนที่ 250 พูดคุย
ม้าที่ควบมาอย่างเร็วไวหยุดลงอย่างกะทันหัน
จนปั้นฉินลำตัวโคลงเคลงไปมาอย่างห้ามไม่อยู่
“ข้างหน้าเกิดอะไรขึ้นอีกหรือ” นางถามพลางแหวกม่านรถออกมา
“มีคนมีมากินข้าวที่หอเต๋อเซิ่งแล้วไม่จ่ายเงิน เลยโดนไล่ออกมาน่ะ” คนขับรถม้าเอ่ยด้วยสีหน้าตื่นเต้น พลางชะเง้อคอมองออกไป “ท่าทางดูเป็นพวกบัณฑิตเรียนหนังสือเสียด้วย พวกคงแก่เรียนก็ไส้แห้งเช่นนี้แล”
“ช่างเถอะ” สาวใช้เอ่ย “พวกเรายังมีธุระอีก”
คนขับรถม้ารีบหดคอลงไม่กล้าดูต่อ ก่อนจะเคลื่อนรถอ้อมฝูงชนไป
เมื่อม่านรถถูกปิดลง เสียงโหวกเหวกโวยวายจากภายนอกก็ไม่อาจแทรกเข้ามาได้อีกต่อไป
ยามขับผ่านชายหนุ่มสองคนที่ถูกไล่ตะเพิดออกมา คนขับรถม้าก็เหลือบมองและหัวเราะเยาะอย่างอดไม่ได้
“หน้าตาก็ดี” เขาพึมพำกับตัวเองพลางยักคิ้วให้ชายหนุ่มทั้งสอง “แต่ว่าสาวงามแห่งหอเต๋อเซิ่งไม่ได้ดูคนแค่ที่หน้าตาหรอกนะ”
ประโยคนั้นทำให้หนึ่งในชายหนุ่มหันมามองอย่างโกรธเคือง
ทว่าคนขับรถม้ากลัวเขาเสียที่ไหนกันเล่า
“พวกบ้านนอก!” เขาเอ่ยเสียงเย้ยหยันก่อนจะสะบัดแส้เร่งม้าออกไป
เขาตั้งใจเคลื่อนรถม้าผ่านชายหนุ่มทั้งสอง ทว่ากลับได้เสียงสถบด่ากลับมา
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com