บทที่ 192 น่ากลัว
สาวใช้จำได้ว่าเคยได้ยินคำพูดนี้มาก่อน
ตอนนั้นนายหญิงเคยถูกท่านชายโจวหกบังคับให้อยู่ที่บ้านตระกูลโจว นางเคยเสนอให้ไปขอความช่วยเหลือจากนายใหญ่จาง
แต่ทว่านายหญิงปฏิเสธ
“ไม่ต้องหรอก ข้ายังไม่ถึงคราวจนมุม”
นางพูดต่อ
“ข้าเพียงแค่ไม่ชอบนำความหวังไปฝากไว้กับผู้อื่นเท่านั้นเอง”
“อีกอย่าง ทุกสิ่งในตอนนี้ล้วนเป็นไปตามที่ข้าคาดหวัง”
อย่าบอกนะว่าทุกอย่างในตอนนี้เป็นไปตามสิ่งนางคาดการณ์ไว้
“คราวนี้ถือว่าได้ตอบโต้ไปแล้ว” สวีเม่าซิวพูดต่อ “เพียงแต่เกรงว่าคนพวกนี้จะไม่หยุดอยู่แค่นี้น่ะสิ”
ฟ่านเจียงหลินพยักหน้า
“โดยเฉพาะพวกเขาไม่ได้ทำเพื่อต้องการเงิน คิดว่าเบื้องหลังอาจจะมีคนตั้งใจให้มาหาเรื่อง” เขาเอ่ย
“ม้าดีโดนคนขี่ คนดีโดนคนแกล้ง ตอนที่อันธพาลพวกนั้นมาหาเรื่อง น่าจะตีให้ตายไปเลย!” สวีปั้งฉุยตะโกน ชูกำปั้นพลางถลึงตาด้วยใบหน้าแดงก่ำ “หากตอนนั้นข้าอยู่ คงต่อยพวกเจ้าจนตายไปแล้ว ตอนนี้ยังไม่สาย ข้าว่าพวกเราไปหาอันธพาลพวกนั้น เล่นงานเอาให้ตายกันไปข้าง”
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com