บทที่ 129 เท่านั้น
รถม้าวิ่งโคลงเคลงออกจากบ้านตระกูลโจวไป แต่ครั้งนี้คนบังคับรถไม่ใช่ท่านชายโจวหก
“รู้ทางหรือไม่” สาวใช้เปิดม่านมาถาม
คนบังคับรถพยักหน้ารับจนหัวสั่นคลอน
“ไปทางถนนต้าถ่งใกล้กว่า” สาวใช้กล่าวแล้วส่งสายตาเป็นนัยว่า ‘เจ้ารู้ทางจริงหรือไม่กันแน่’พร้อมมองดูคนบังคับรถ “ท่านชายหกของพวกเจ้ามักจะไปทางอ้อมทุกครั้ง”
พูดจบก็ปล่อยม่านลงแล้วกลับเข้าไปในรถ
คนบังคับรถแอบเบะปาก
จากตรงนี้ไปสะพานอวี้ไต้จะต้องผ่านถนนต้าถ่งจริงๆ แล้วทะลุผ่านตรอกเป่าเชาถึงจะใกล้ที่สุด รถม้าและคนมีไม่มากนัก
คนชนบทจากเจียงโจวผู้นี้ก็รู้ด้วยหรือ
ผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่วันก็คุ้นเคยเมืองหลวงกว่าคนที่เกิดและโตในเมืองหลวงอย่างเขาเสียอีก
เช่นนี้สินะที่เขาร่ำลือกันว่าลูกสาวอาหญิงคนนี้ได้พบเจอกับเทพเซียน สาวใช้ข้างกายถึงได้เก่งกาจเพียงนี้
พลขับรถม้ายกแส้ขึ้นเร่งม้าวิ่งไปอย่างนิ่งๆ
สาวใช้ในรถสีหน้ากังวลเล็กน้อย มองดูเฉิงเจียวเหนียง
“นายหญิง พวกเรายังจะกลับบ้านตระกูลโจวอีกหรือไม่เจ้าคะ” นางเอ่ยถาม
“กลับสิ” เฉิงเจียวเหนียงกล่าว “พวกเขายังไม่ได้ไล่ข้าไปนี่”
สาวใช้หัวเราะออกมาอย่างอดไม่ได้ก่อนจะรีบเก็บอาการ
Apoie seus autores e tradutores favoritos em webnovel.com