ส่วนที่ 7 ตอนที่ 8

ตอนที่ 8 สถานการณ์ใหม่ในสำนักฝึกหลวง

……

……

เด็กหนุ่มผู้นั้นได้ยินเสียงดังมาจากด้านนอกของป่า สีหน้าของเขาปรากฏแววตาความหวาดกลัวออกมา เขาเตรียมจะหันหน้าวิ่งหนีแต่ก็สายเสียแล้ว

เสียงฝีเท้าหลายเสียงดังขึ้นเด็กนักเรียนหนุ่มสิบกว่าคนวิ่งเข้ามาด้านในตัวป่า ล้อมรอบเด็กหนุ่มเอาไว้

เมื่อเห็นใบหน้าที่ปูดบวมของเด็กหนุ่มคนนั้นร่างกายเต็มไปด้วยฝุ่นน่าอเนจอนาถ เด็กนักเรียนหนุ่มบางคนปรากฏสีหน้าดูแคลน แววตาที่พร้อมดูถูกตลอดเวลา เด็กหนุ่มบางคนกลับดวงตาเป็นประกาย เห็นได้ชัดว่ามีความตื่นเต้นดูเหมือนว่าพวกเขาเตรียมจะรังแกเด็กหนุ่มผู้นี้ให้หนักขึ้นอีก

เฉินฉางเซิงและสวีโหย่วหรงอยู่ในป่า เพียงแต่ถูกต้นเหมยบดบังเอาไว้ ทำให้คนพวกนี้ไม่สามารถมองเห็นได้

ไม่เห็นท่าทางที่น่าสงสารของเด็กหนุ่มคนนั้น สีหน้าของเขาก็ขรึมลงหลายส่วน

เมื่อได้ยินชื่อของเด็กหนุ่มผู้นั้น ทั้งยังได้เห็นเครื่องแต่งกายที่สวมใส่ของเด็กหนุ่มเหล่านั้น สีหน้าของเขากลับดูย่ำแย่ยิ่ง

เด็กหนุ่มผู้นั้นใช้แขนเสื้อของตนเช็ดน้ำตาที่อยู่บนใบหน้าเอ่ยด้วยเสียงสั่นเทาว่า “หากพวกเจ้า ยังทำอย่างนี้ต่อไปข้าจะไปรายงานอาจารย์ผู้ฝึก”