ส่วนที่ 7 ตอนที่ 46

ตอนที่ 46 มังกรคร่ำครวญ

มองไปยังทหารม้าแห่งสำนักฝึกหลวงที่เตรียมจะบุกเข้าไป อาจารย์และลูกศิษย์กว่าร้อยคนแห่งสำนักเทียนเต้าไม่มีความหวาดกลัวใดๆ กลับตื่นเต้นเสียด้วยซ้ำ เสียงตะโกนยิ่งดังขึ้นเรื่อยๆ ราวกับมีความกลมเกลียวกันมากขึ้น

นอกจากคำขวัญของทหารป้องกันสำนักเทียนเต้าแล้ว เสียงของเหล่าอาจารย์และลูกศิษย์ยังคงก่นด่าอยู่ คนที่ถูกสบถด่าแน่นอนว่าต้องเป็นนักพรตซู่ซินที่พวกเขามองว่าเป็นคนทรยศที่ขายสำนักเพื่อหวังชื่อเสียงเกียรติยศนั่นเอง นามของราชันแห่งหลิงไห่ก็ปรากฏออกมาเสมอ หรือบางครายังเกี่ยวเนื่องถึงความกล่าวที่ไร้ซึ่งความเคารพที่มีต่อท่านใต้เท้าสังฆราชด้วย

เมื่อได้ฟังเสียงก่นด่าเหล่านั้น สีหน้าของราชันแห่งหลิงไห่ขรึมลงมาก แต่หากพิศมองดีๆ อาจจะพวกว่าที่จริงแล้วอารมณ์ภายใต้ดวงตาเขาไม่ได้เปลี่ยนไปเลย

หากว่ากันตามความสามารถของทั้งสองฝ่าย แน่นอนว่าพระราชวังหลีต้องได้เปรียบแน่นอน

ทหารม้าแห่งสำนักฝึกหลวงและทหารม้าเกราะดำต้องมี่ชื่อเสียงทัดเทียมกันแน่นอน มัคนายกชุดดำแห่งตำหนักเทียนไฉ่ อาจจะเทียบได้กับมือสังหารแห่งกรมอาญาและหอความลับสวรรค์เลยด้วย