ส่วนที่ 6 ตอนที่ 187

ตอนที่ 186 ดอกไม้สีขาวดอกเล็กๆ ที่ร่วงหล่นบนขมับค่อยๆ กลายเป็นจิตสังหาร

เงาของภูเขาที่สูงตระหง่านค่อยๆ ปรากฏออกมาตรงหน้าเขตพระราชฐาน

นั่นคือหัวหน้าเผ่าเซี่ยง เขามองไปที่เฉินฉางเซิงก่อนเอ่ยออกมาอย่างเย็นชาว่า “ดึกดื่นเพียงนี้แล้ว ต่อให้เป็นท่านใต้เท้าสังฆราชก็ไม่สะดวกให้เข้าวัง”

หลังจากนั้นก็หันไปเอ่ยกับลั่วลั่วว่า “องค์หญิงทำการณ์ใดก็ต้องนึกถึงเกียรติที่สูงส่งของทั้งสกุลจักรพรรดิขาวไว้หลายส่วน”

คำพูดนี้ฟังดูช่างเฉยชายิ่งนัก แต่ที่จริงแล้วหนักแน่นเอาการ

ลั่วลั่วมองไปยังผู้อาวุโสที่เอ็นดูตนเองมาตั้งแต่เล็กผู้นี้ จู่ๆ ก็รู้สึกว่าใบหน้าของอีกฝ่ายช่างไม่คุ้นเคยเอาเสียเลย

เฉินฉางเซิงทราบดีถึงฐานะของหัวหน้าเผ่าเซี่ยงในสมาคมผู้อาวุโส รับรู้ความสามารถแท้จริงอันลึกล้ำเกินคาดเดาของอีกฝ่ายได้อย่างชัดเจน

แต่ปฏิกิริยาตอบสนองของเขายังคงเงียบสงบมาก ตรงไปตรงมามาก แข็งแกร่งมาก

ก็เหมือนกับแม่น้ำตื้นเขินสายหนึ่ง ผิวน้ำราวกระจก ใสจนมองเห็นก้นแม่น้ำได้ ปลาแหวกว่ายไปมาท่ามกลางก้อนหินแข็งแกร่ง